İLKBAHARDA HARMAN YERİ

                                                   

           Köyümüzün harman yeri geniş bir düzlüktü. Hasad edilen tahıl, orada ayrılırdı sapından samanından. Harman sözcüğü; terim, deyim mecaz anlamlarıyla dilimizde yaygın kullanım alanı kazanmıştır: Harmandan kalkmak; 1- hasat işini bitirmek, 2-varlıktan yokluğa düşmek. Değişik konuları bir uyum içinde birleştirmeye harmanlama denir. Çiftçi, harmandan kalkmaya borçlanırdı. Beldelerini övenler, yiğidin harman olduğu yer derler. Harman türkülere konu olmuş.

           

            Harmana serdiler sarı samanı

            Hiç gitmiyor şu gönlümün dumanı

            Gel otur yanıma benim sevdiğim

            Ayrılık mı olur, harman zamanı.

 

            Ben, daha çok, harman yerinin ilkbaharını anlatmak istiyorum. Harman yerinde çocukluk zamanımın tek kiremitli binası, bizim öğretmenevi, resmi ağızların lojman dedikleri binadan başka yapı yoktu. Kar kalkıp da nebatat uyanınca köylünün kuzu ve oğlakları, seyip hayvanları, madımak toplayan kadın ve kızlar, peşlerindeki sümüklü çocuklarla harman yerinin ahalisini oluştururlardı.

 

            Mühür gözlü kuzular uysal, süt beyazı oğlaklar atak, taylar annelerinin peşinde rahvan, eşekler sakindi… Biraz kabaca çocuklar, ellerindeki yeni kopardıklları yerinden suyu damlayan yapraklı kavak dallarıyla oğlakların peşinde fır dönüyorlar.

 

            Akşamüstü biraz önceki kalabalık çekilmiş, harman yeri sükûna kavuşmuştur ki on üç on dört yaşlarındaki erkek çocuklar doldurur alanı. Mantar biter gibi birden bire oluşan kalabalık, önce güzel güzel oynarken ne olursa olur. Mahalle esasına göre ayrılıp taş savaşına tutuşurlar. Ancak söz konusu taşlar polise değil, bir birine yöneliktir. Bu yüzden bu çocuklar, taş atan çocuklar kapsamına girmezlerdi.

 

            Sığır dağılınca kimi hayvanlar eğitimli gibi hiçbir yerde sanıtmadan doğruca evine gelirken kimileri de onun bunun ziyanına girer sağda solda dolak kurutup, viranelerde vakit geçirmeyi yeğlerler. Komşunun hayvanıyla arkadaşlığa doyamayıp onlara konuk olanlar da görülürdü. İşte böyle aykırı davrananları eve getirmek için sığırı karşılamaya, “sığırın önüne gitmek” denirdi… Harman yerinde taş savaşına tutuşan çocuklar, aslında sığırın önüne giden çocuklardan başkası değildi.

 

            Bir ilkbahara daha kavuşmak üzere olduğumuz şu günlerde aklıma gelenleri yazmaya çalıştım…   

( İlkbaharda Harman Yeri başlıklı yazı RasimCANBOLAT tarafından 7.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu