Sadece riayet eder gönül: Ýstemsiz kabulleniþler, gerçeðin acýmasýzlýðý ve gölgelerin istikrarsýz varlýðýna…

Hangi gölgeler mi: Hani þu varlýðýnýza ket vuran, alaycý bakýþlarýn sýðýndýðý, acýnasý ruhlar. O ruhlar ki; adeta þeytana teslim etmiþler kimliksiz suretlerini ve yakarýp durmaktalar verdikleri acýyý pekiþtirmek adýna. O kadar da kolay deðil aslýnda…

Bir öyle bir böyle yalpalarken hayat çizgisinde, acýmasýzcasýna darbeler almaktasýnýz. Neden mi? Sýrf sevginizi verecek ahvale el uzattýnýz diye. O kadar da zor olmasa gerek uzanan eli tutmak.

Heyhat… Üç beþ söylem, yalanlara bulanmýþ iltifatlar nasýl da inandýrýcý gelmekte oysa, muhatabý olan saf kimliðe. Hele bir de teyit edip, kabullendiniz mi tüm o gerçek dýþý safsatalarý, bakýn ve görün kaçabiliyor musunuz kolaylýkla. Üstelik kaçmak istemezken, kaçýrmak çok da kolay gözükmekte onlara. Uðurlamak isterken sizi kopup da geldiðiniz yere, bilemezler ki; geldiðiniz yer çoktan kayýplara karýþýp yok olmuþ bile.

Bir eksik ya da bir fazla, ne çýkardý ki…

Meðer ne zormuþ kabullenilmek. Çok þey de deðildi oysa talep ettiðiniz: Azýcýk aþým, kaygýsýz baþým ve geçinip gidiyordunuz oysa. Yoksa öyle deðil miydi gerçek, kanmýþ mýydýnýz, kandýrýlmýþ mýydýnýz… Tamam, tamam bir aldatmacaymýþ tüm görünen. Üç beþ süslü sözmüþ sizi kandýran. Oysa ki; içten yaklaþýmlarýnýzla sevdiðinizi, sevildiðinizi sanmýþtýnýz kim varsa arz-ý endam eden.

Bu ne sosyoloji biliminin varlýðýna uyar ne de psikoloji kuramlarýna. Olsa olsa, def etmek sizi baþlarýnýzdan, olsa olsa iteklemek ve yok saymak. Gerçek gerçekten de farklý imiþ.

Beyhude bir çýrpýnýþla, ait olma duygusuna dâhil olmak adýna o kadar emek, o kadar çaba boþunaymýþ. Hele ki; o aldanýþ yok mu… Oldukça iyi bir performansla roller ifþa edilip, oynanmýþ da haberiniz yok. Gerçi hala oynanmakta da, kimin umurunda artýk.

Herkes özgür ve dilediðini yapsýn zaten, soran da yok neden ve niçin diye.

Onlar umursamazken, ne gerek var ki yas tutmaya.

Hoþ bir esinti iken ilk baþlarda esen, varsýn kendi fýrtýnalarýnda savrulsunlar.

Geçen günlerin adýna bu suskunluk ve binlerce kez kýnamalý iken kendinizi, acý olan; görememek tüm saklý gerçekleri ve hayýflanmak, nasýl da kandýrýldým diye.

Evet, gerçek yüzler fora…

Ya ümitler…

Kim bilebilir ki…