Sonra sonra asiliğim tutar ya hani

Aklına yattığım yerde duramam…

Gerçek değer yargılarımızla

Dürtüldüğümüzü zannederken

İçimizdeki savaşçı filler Ebrehe’ye koşar

Muhtemelen kendi felaketimize

 

 

İki lafı bi yere getir kul

Getir ki değer yargılarım dürtülsün

Bizden fazlasını alma sakın içeriye

Hatta bu şiiri de üzerine

Bir kere güvenirsek, bunu hep isteriz

Tasviri bozuk insanlar,

Bizi suçüstü zannederde

Kendimize ait zamanları ziyan ederiz

 

Ey şehrimin dokunulmaz sağırları

Kendimize ihanetimiz var

Affedemediğimiz yerden

Tam ayarsız bir sadakatle

Uğruna yanılacak gibisinden

Biz bağışladıkça hatırladık

Hatırladıkça yandık

Yandıkça insandık

İspatı olmayan gerçekler geçti yörüngemizden

Şimdi büyülü sözler dileniyoruz

Affına meyilli yeminlerden

Oysa yeminler zılgıt çalar geceye

Sebebi kalp içindeki kıbleye

 

 

 

Gece kimi sahipleniyor kul

Sıradanlığın izleri var karanlıkta

Düşün ki annemin geçmişinden geçiyorum

Masumiyet bakış açılarımın

Mealini fısıldıyor yarınlarıma

Özellikle ben

Ürkütücü bir hikâye gibi bakarken

Bir adımda içimdeki insansızlığa sığınıyorum

Ve özellikle sen

Bir tek kendini alıp gidiyorsun bu hikâyeden

Öyleyse en çok şimdi

Ört gözlerimi ellerinle

İçimdeki ölüm üşümesin

Belki ceset dudaklarımdan öpersin

Umut bağlamak ne haddimize

Sen tüm kelamların özetisin

 



( Hezeyan başlıklı yazı Sebahat tarafından 8.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.