Býyýklarý yeni terlemeye baþlayan Hüseyin,okul  dýþý  zamanlarýnda  iþyerinde  babasýna yardým  ederdi.
                        

                         Babasý, Söke’nin ünlü esnaflarýndandý.Dükkanlarýnda tahin ,þurup ,yoðurt, süt, pekmez, yumurta, peynir, turþu gibi  hafif  yiyecekler  verilirdi.Sabahlarý  gelen müþteriler kahvaltý olarak bir bardak sýcak süt ile tahini iþtahla yerlerdi.Öðleyin ve akþam üzerleri ise yoðurtla tahin ya da tahin ile turþu çok iyi giderdi…
                        

                         Dibi tutmasýn diye Hüseyin babasýna yardým amacýyla sabahlarý kocaman süt kazanýný uzun palmiye aðacý dalýndan yapýlmýþ kürek ile sürekli karýþtýrýrdý. Bazen  müþterilere yiyeceklerini tabaklarýna koyup daðýtýr,bazen de giden müþterilerin ardýndan masalarýný bezle siler,tabaklarý,kaþýk ve çatallarý bulaþýklýða kaldýrýr,masa ve sandalyelerin altlarýný süpürge ve faraþla temizlerdi.Kimi zaman  çarþýdaki esnafa yiyecek götürdüðü de olurdu.ara sýra da eþekle Yaylaköy’den gelen ve dükkanýn önüne býrakýlan ince odunlarý içeriye taþýrdý.Büyük kazan içersindeki süt bu oduncuklarýn yanmasý ile kaynatýlýrdý.Hüseyin,dükkanda boþ zamanlarýnda önüne siyah önlük takarak çeþmenin baþýna geçer,bulaþýklarý da yýkardý.
                       

                         Bu yoðurtçu dükkaný Söke’de meþhurdu. Ýlçenin nefis peksimeti,lezzetli yoðurt ve tahini, sýcacýk sütü burada satýlýrdý.Turþular Ýzmir’den tenekelerle getirtilirdi.Özellikle Çarþamba günleri Söke’nin pazarý olduðu için köylerden gelen çok sayýda insan dükkaný týklým týklým doldururdu.Hüseyin’in babasý,her gün sabahýn beþinde dükkaný açar,gecenin onikisine kadar çalýþýrdý.Pazarlarý da çoðu dükkanlar  kapalý olduðu halde o kapatmaz,müþteri beklerdi…
                       

                         O gün yine iç bölümdeki büyük süt kazanýnýn baþýndaydý Hüseyin.Yine palmiye aðacýnýn dalýndan yapýlmýþ uzun küreðin ucunu omuzuna dayamýþ, iki eliyle tutarak dalgýn vaziyette habire kazanýn dibini karýþtýrýyordu.Altta yanan odunlarýn dumaný ,alnýndan  akan terle karýþýyordu.Bir an için bir müþterinin yanýna yaklaþtýðýný farketti.Adam  ,Hüseyin’in yanýnda durdu ve onun saçlarýný,baþýný okþadý.Ardýndan ‘’Merhaba !’’ dedi.Uzun boylu,iri yapýlý adam selam vererek süt kazanýnýn bulunduðu bölmeden çýkýp ön tarafa geçti.Hüseyin’in babasý ile biraz konuþtuktan sonra ücreti ödeyip dükkandan ayrýldý.
                       Hüseyin,kazan karýþtýrma iþini bitirir bitirmez babasýnýn yanýna gitti.Merak etmiþti.
                       -Baba kimdi o amca ?
                       -Hangi amca ,Hüseyin?
                       -O iri yapýlý,kocaman kafalý amca.Bana ‘’Merhaba !’’ dedi.
                       -Haaa,o mu ? Ona  Cevat Þakir derler..Bizim  Giritlilerdendir..Bodrum’dan Söke’ye geldiðinde bizim dükkana da uðrar,yemeðini yer,biraz sohbet eder,gider…’’Halikarnas Balýkçýsý ‘’diye bilinir..Kitap da yazar..
                     

                        Hüseyin,pek fazla bir þey anlamamýþtý ama anlamýþ gibi kafasýný salladý..Ýçeriye geçip birikmiþ çöpleri büyük teneke kutunun içine doldurarak ;boþaltmak için,Söke çayýnýn kenarýnda bulunan çöp bidonlarýna doðru yola koyuldu…
                      

                        Kimin ‘’Merhaba !’’ dediðini anlamasý için üç dört yýl daha geçmesi gerekecekti…