Daha dün koymuþtum þuraya kalbimi hem de ellerimle. Tek tek ayýklamýþtým hüsraný, kibri ve onca safsatayý. Biraz hüzün kalmýþtý sonrasýnda ve bir o kadar özlem. Nereye kayboldu, ah bir bilsem.

Ne var ne yok çöpe attým maziye dair. Tüm mektuplarý yaktým birer birer. Ellerimle çizdiðim tüm o resimler nasýl da ýslanmýþ yaþlarla. Buruþ buruþtu her biri ve ne çok esinti taþýyordu dünden.

Dün dedim deðil mi… O dünler yok mu… Ne hikmetse kopamadým gitti. Ne çok þey yýðýlý dünde. Aným nöbette iken artýk umursamýyorum bile yarýnlarý. Dünden kopamamýþken ne gerek var yarýnlara demir atmaya. Demir attýðým ne çok þey var haricinde: Biraz aþk, biraz yýlgý ve bir o kadar umut.

Bakýyorum da saðýma soluma, ne çok ses geliyor uzaktan ne idüðü belirsiz ve kimden geldiði belli olmayan. Bozamam vakur duruþumu, uyamam da kimseye. Zaten baþýma ne geldiyse þu sefil ruhumun o çömez yalnýzlýðýndan gelmedi mi. Sevi yetim de yetmiyor bazen. Ortak dilden konuþamadýðým ne çok insan var, senin gibi. Ya sen dediðim ikincil tekil þahýs gerçek miydin diye de az sormuyor deðilim hani kendime.

Tümleyen mi yok eden mi? Yandaþ mý muhalif mi? Kim mi? Bilsem…

Kimdin? Meçhul.

Ya ben kimim? Hala arýyorum aþký aradýðým gibi. Daldým gittim dün gece elimde okuduðum kitapta kendimi ararken hem de. Buldum mu? Henüz deðil dostum.

Kayboldukça buluyorum eksiði gediði. Buldukça kayboluyorum o girdapta haricimde oluþturulan. Anlamsýz ve budala sanrýlarla kendini avutanlara bakýyorum da. Sadece bakýyorum zira körelmiþ ruhlarý ben dolduramam ki. Týpký onlarýn bendeki boþluðu dolduramamalarý gibi. En azýndan sýðýnaðýma biriktiriyorum duygularýmý. Üst üste diziyorum eþlik ederken ruhani izdüþümüyle dans eden kelimeler. Boðulmak da olasý þükürler olsun ki hala teneffüs edebiliyorum güzellikleri onca kir pas içinde.

Bunca yenilginin üzerine nasýl oluyor da dimdik ayaktayým o da ayrýca cevaplandýramadýðým açýk uçlu bir soru. Oysa ne kolaymýþ sýnavlarda onca þýk arasýndan doðru cevabý bulmak. En kötü ihtimalle beþ þýk varsa beþte bir oranda doðruluk payý vardý. Hele ki konuya hâkim olduktan sonra kesinlikle geçerdim o sýnavdan. Mükellef olduðum onca bilgi paylaþýmý ve kalýn kitaplar. Sahi benim taþýdýðým bu öðrenci ruhum bile çoðunun nazarýnda bile alay konusu. Her þeyi görebiliyorum hem de bu mesafeden üstelik. Sezdiðim onca þey arasýnda cevap vermeye tenezzül dahi etmediðim sayýsýz ayrýntý. Bilmediðin ne çok þey var hakkýmda bildiðini sandýðýn. Ben bana yeterim dostum. Kýyametin habercisi bu gidiþatý gördükten sonra memnunum halimden ne de olsa onca ayrýþmaya raðmen üstelik.

Kâinatýn sýrrýný çözme uðraþým halen devam etmekte. Ya çözeceðim ya da iyice kaybolacaðým. Ama arayýþýn verdiði o hazzý ta derinde hissederken yeri geldi mi hüzün bile hoþ bir tat býrakýyor damaðýmda. Çoktan geçmiþim dünyevi ihtiraslardan ve beklenti yüklü yarýnlardan. Bu da demek deðil ki umutsuzum. En azýndan neye haiz olup olmadýðým artýk müphem bir sanrý deðil. Deðilmiþ daha doðrusu. Þu göçebe ruhum beni benden almýþken üç beþ sýrnaþýk ve anlamsýz yankýdan ne zarar görebilirim ki. Ne de olsa en büyük zararý hep kendimden görmüþümdür.

Kavram kargaþasý içinde devam ediyorum yola.

‘’Haydi, durma ve indir kepenklerini ruhunun’’ diyor bazýlarý.

Olasý ne kadar seçenek varsa çoktan elemiþim zamanýnda. Ve yeni þýklar arz-ý endam ediyor basiretsizce ve yalpalayarak.  Ne çoktan seçmeli bir sýnav ne de açýk uçlu bir soru takdim edilen. Düpedüz bir çýlgýnlýk ve müphem bir çýðlýk yakýn ya da uzak hiç fark etmeyen üstelik.

Net, yalýn ve olaðan bir gidiþattan soyutlayýp bir labirente sokma gayesi güdülse de nasýl bir sorumluluk olabilir ki taþýdýðý bu beyhude ve anlamsýz uðraþlarýn. Ne suret ne de bir ses. Yenilgilerinin þerrinden kaçmaya çalýþýp set çekmeye meraklý anlamsýz ve soyut varlýklar. Yýlgýlarý öylesine açýk ara farkla önde ki kýrýk bir kalem tek beklentileri. Onca kýrýk dökük býrakmýþken arkada ne zararý var þu sefil kalemin. Üç beþ duygu kýrýntýsý yeri geldi mi soyut bir hayatýn somuta indirgenip sayfadaki izdüþümü. Ne mümkün ne de olasý cevap vermek. Olsa olsa anlamsýz ve gereksiz.

Doðrultu da eksen de sabit ve öngörüsüz tarafýmca algýlanan. Farkýndalýk seviyem ise en tepede her ne kadar somut verilerle iþtigal edemesem de. Algýlarýn seyri olabildiðine ve duygularýný teamülü.

Gecenin koynundan kopup gelmiþ onca karartý gündüze nispet edercesine. Tutanaklar týkýþ týkýþ, kýlýfýna uydurulmuþ ne varsa ve kime dair ise. Ne ilgi alanýma girer ne de önem arz edebilir nazarýmda. Mühim olan onca þey dururken mümkün mü taviz vermek her ne kadar beklentileri bu doðrultuda olsa da.

Yýllar yýllarý devirir devirmesine de biri diðerine hep el vermiþtir marifetmiþçesine. Ve marifetmiþçesine kalkaný dahi delmeye kalkan onca münafýk adý saný bile olmayan.

Tek önem arz eden gerçeklerin yüzeysel deðil derinlemesine kiþinin özelinde yeri geldi mi genelinde yaþattýðý. Týpký hayat gibi týpký güneþ gibi engin ve yalýtýmsýz seyri üstelik hiç kimseye paye vermeden ve alný açýk.

Yeri geldi mi sýradan yeri geldi mi þahsýna münhasýr ve kimliðini hep koruyacak.

Yeri geldi mi sakin yeri geldi mi mizacýn gerekli kýldýðý ne varsa varlýðýna ve kalemine sahip çýkýp.

Hak teþkil etmeyen sayýsýz ve gereksiz kovuþturma. Hak çiðneyen ayaklar ýþýktan ve inançtan mustarip.

Yadsýnasý ne varsa ya da emsal teþkil eden onca sanrý gerçeðin bir uzantýsý olup tam da önümde duran. Ötesinde neyi istersem önümde durmasýna izin verdiðim. Ne harici güçler ne de savruk ve kasvetli tutanaklar bertaraf etme arzusu güden. Ve tüm gerçek; olmasý gerekenden ziyade olan ve sabit kýlýnmýþ tarafýmca yüksünmeden ve yýlmadan…