Tek önem arz edendi oysa o nameler dalga dalga süzülen gönül dergâhýmda.

Bir varmýþ demeden yokluða karýþan o patavatsýzlýðým kadar sitemkâr bir mizacýn izdüþümü, yaþ dönümü ve yüz görümlüðü idi daðýttýðým tebessüm öylece peyda olan adýn her aklýma düþtüðünde.

Gülümseten ne varsa sana dair ki gülümseyen bir yüreðin son týnýsý idi arda kalan her telaffuzunda o sýrdaþ imgeler kanatýrken saklý düþlerimi. Sakladýðým ne varsa dünden uzanan ve aný kollayýp yarýný kovalarken usul usul.

Koþmak alabildiðine dönmekse aslolan baþladýðým yere.

Sil baþtan kaçýncý cümle bu…

Kaçýncý satýr arasý nizam

Kaçýncý feryadým Tanrý’ya.

Dönmekse aslýna, hiç durma.

Deðiþmediðim ise tek gerçek

Daha dündü ne de olsa

Gözlerimi açtýðým o kucak

Yanýndan bir an bile ayrýlmak istemediðim

Gölgen bile kabulüm.

Külfeti aðýr tüm imgelerin, fazlasýyla geçirgen bir yürek benimki sünger kadar çeken içine ve içten içe yanan bir ateþin kývýlcýmý havada raks eden: En aza tekabül ederken evren ne çok kaide sýðamadýðým içine ve sýðdýrdýðým dünyalarý.

Tüme varan bileþkeler yeknesak ve tüm doneler detaylara bölünmüþ, çalýntý aþklarýn mizacý kadar gölgelerde saklý ve hepten kayýp görmediðim yarýnlarým yeni üzünçlere gebe. Karamsarlýk deðil aslolan bilakis gerçekçi yanýmýn dibe vurduðu o hülasa çukur gömütlerin kazýntýsý kadar asil ve bilinmez bir vakurlukla devinip dururken zaman.

Kof varlýklar ruhun engebeleri ile çevrili bir o kadar küflü mizaçlar enginlikten nasibini almamýþ ve tek uzantýsý bilinmezliðe tekabül eden. Karanlýðý sýrdaþ edinmiþ kim varsa uzak dursun benden. Karanlýða sýðýnýp aydýnlýðý karartan yeteri kadar hayalet tanýdým ölmezden önce þeytanla iþbirliði yapmýþ ve aldým da boyumun ölçüsünü. Türevinin kötülük olduðu ne çok donatý ve ne çok sýðlýk sýðýnaðý yalan ve küfürle iþtigal eden.

Bu mu gerçeðin izdüþümü yoksa koca bir yanýlsama mý aþka dair ne varsa gizli saklý derinlerde kaybolmaksa çoktan verildi kayýplar: Ergen bir düþün büyüsü kadar sýra dýþý, elimde kalan yarým simit kadar iþtah açýcý hele ki görünmezliðim kadar gerçek ve rüyalarýn korunaklýðýnda yeniden dalmak düþlere uyanmamak ise tek seçenek bile bile kavuþmak yeni güne savururken kýrýntýsýný yüreðin savsaklarken üzünçleri ve çekip çýkarýrken saklý yarýmý saklý yarýnlara bel baðlayýp sahte mizaçlarýný bertaraf ettiðin ne çok imge. Tek bir özne aslýnda gerçeði dünyanýn: Ne o ne de onlar ne de siz sadece biz’e tekabül eden iki kayýp varlýk yollarý kesiþmiþ kesiþmese de kaderleri yine de tümevarým kadar gerçek tekilden çoðula uzanan o son imge…

Mühimmat depomda ekip ekip büyüttüðüm tüm ekipmaným sýrlý gecenin koynunda yoldaþ þu sefil yüreðime.

Sevi dilinin ahengi kadar baþtan çýkarýcý o týnýsý ile yeknesak gidiþatýna çoktan rest çektim büyülü dünyalarýn engebeli kýyýlarýna.

Yol bildim yol verdiðim ne varsa arda kalan ve silik de olsa o tek hece.

Tek hece ama ilk ve son.

Son kelime saklý hatýratýmda söylemekten imtina ettiðim.

Ve tüm yalanlar berduþ en az malikleri kadar.

Tek gerçek olansa elimin titrekliði kadar kýrýlgan ve beklenti yüklü yarýnlar varmama ihtimalini göz ardý ettiðim…

Ýhtimaller akla zarar ama ümitler deðil mi o mütereddit ruhun asli gýdasý þiir kadar gerçek ve þair kadar asil. Bir düþün kýyýsý olsa da düþmüþsen bir kez aþka…