Kendi Olamayan Ýnsan;

Kendi olamayan insan hep bir baþkasýnýn himayesinde yaþamaya mahkumdur. Baþkalarýnýn söylediði her sözü, kendi sözünün üstünde tutar. Bir hiçmiþ gibi kendini hep aþaðýda görür. Sanki dünya üzerinde tek zayýf insan kendisiymiþ gibi. Yaþadýklarý hep bir baþkasýnýn kopyasý. Doðal olan ne varsa hepsini elinin tersiyle itip, Kendini doðal olmayan bir deðiþimin içine býrakýr. Sonrasý koca piþmanlýk...

Kendi Olamayan Ýnsan;

Kendi olamayan insan bir tek kendiyle barýþýk yaþayamaz. Bir tek kendini kýrmaktan korkmaz.Çünkü her insan ancak gücünün yettiði kiþiyle savaþabilir. Hayýr diyemezler. Ýstemedikleri bir ortamda dahi karþý tarafýn istemediði sözleri söylemekten kaçýnýrlar. Hak ettikleri yaþamýn aksine hep deðmeyecek insanlarýn kahrýný çekerler. Dostu için canýný vermeye hazýrken, dostunun canýný almaya hazýr olduðunu görse dahi inanamaz. Aþýk oldu muydu? Mesai baþlar. Aþýk olduðu insaný mutlu etme çabasý. Kendi olamayan kadýn, Þiddet dahi görse sevdiði adamdan vazgeçemez. Gözüne bir perde inmiþtir. Kendi olamayan erkekse aldatýlsa dahi vazgeçemez sevmekten. Çünkü hayatý onun elindeymiþ gibi hisseder. Bir tür baðýmlýlýk gibi...

Kendi Olamayan insan;

Kendi olamayan insan hüsran içindedir.Yalnýz kaldýðýnda her zaman olmak isteyip de olamadýðý gibi olurlar. Aðlamaktan utanmayý bir kenara koyup kendine sarýlýrlar. Ýnsan kýrdýldýðý halde bir tek kendisini terk edemez.Dert ortaðýdýr her insan ruhunda biriktirdiði acýlarýn. Kendi olamayan insan Ölmeye mahkumdur. Yaþamayý hak eden insanlar ölürler...