Nasýl baþladýðý deðil, nasýl bittiði önemlidir aþklarýn. Ýster nefretle baþlasýn, isterse aþkla baþlayýp bitsin. Adam gibi bitti ya unutamamýþýz ne çýkar. Hiç bitmeyecekmiþ gibi baþlayan aþklar hiç baþlamamýþ gibi bitermiþ. Bitmek bilmen bitmeler kaldý bize. Zerre piþmanlýk yok içimde inan. Ýyi ki tanýdým sevdim seni. Severek ayrýlmaktan daha acýsý da, hiç aþký yaþamamýþ olmaktýr. Çocuk gibiydik bir küser bir barýþýrdýk. Aþkýmýzý kendimizden bile kýskanýrdýk. Ne olduysa kötü bir rüzgâr esti bizi de içine alýp farklý hayatlara yönlendirdi. Þimdi farklý þarkýlarý dinleyip ayný þeyleri düþünüyoruz. Gözlerimiz bu hüznü bir yerden tanýyor olmalý. Nice mektuplar yolladým menekþe kokulu. Biliyorum çok severdin bu kokuyu. Mektuplarýma bir süre iþtirak ettin. Daha sonra hiç yollamaz oldun. Önce mektup yollamayý býraktýn, sonra da adresin deðiþti. Anladým ki hepten bitti bu sevda. Hiç baþlamamýþ gibi...

Ne çok aðladým bilemezsin. Ýçim üþürdü. Sensiz gecelerde izlediðim aþk filmlerinde. Orada herkes mutlu, orada hep mutlu son vardý. Adresini deðiþtirdiðin günden sonra kayýp ev ilaný verdim. Seni bulana ödül verecektim. Sonra üzerinden uzun zaman geçti. Bir mektup ulaþtý elime. Mektup deðil aslýnda kýsa bir not

‘'Mektuplarýnýn hepsini okudum. Bende seni seviyorum inan. Ama bir haftaya kalmaz evleniyorum. Ne olur bir daha mektup falan yazma. Adresim deðiþti evet. Ama yüreðimdeki aþk tarifi sana getirecek hep beni. Hattýmý deðiþtiriyorum. Artýk iletiþim halinde olmamýz ikimize de zarar. Kendine iyi bak demeyeceðim çünkü söylediklerimin tersini yapacaðýný biliyorum. O yüzden kendine zulmet, kendini hiçbir zaman affetme, Seni sevmiyorum(sevdamýn anlamý) artýk unuttum(beynime kazýdýðým aþkým) Allaha emanet ol. Mutluluklar''

Çok ayrýlýk gördüm, çok ayrýlýk yaþadým. Böylesine yüreðimin yanacaðýný hiç düþünmedim.

Aslýnda yazmamak gerekir. Hiç aðlamamak... Ama gülüþü geldi miydi aklýna senden habersiz kaleme gider ellerin. Yazarsýn yazarsýn yazarsýn...

Biliyorum karlarda yaðsa temizlenmez bu aþk. En iyisi sen yazdýklarýmý görmeyedur. Ne ben yazdým ne de sen gördün...

Bizim aþkýmýz daha çocukken öldü. Aðaç yaþken eðilir dediler. Biz eðmekle kalmadýk. Topraða gömdük. Ama sana müjdem olsun cananým. Çocukken öldü aþkýmýz. Cennete girmek için bile bizi bekleyecek. Sabýr gerekir sevdiðim. Mahþerde görüþmek ümidiyle cananým. Kendine deðilse de ona iyi bak.

Tek bencil yaným seni kimseyle paylaþmamaktý. Tek bencil ben deðildim sende biliyorsun. Mademki benim olmayacaksýn. Hayat arkadaþýn kim olursa olsun onu hep sev ona hep deðer ver. Onun gözlerine baktýðýn vakit bir nur yayýlýr odana, ellerinden tuttuðun vakit tüm günahlar sonbahar edasýyla dökülür. Bizden olmadý bari sizden olsun. Sana söz verdiðim için aðlamayacaðým. Kimseye kýzmayacaðým kendime bile inan. Öyle bakma aðlamýyorum. Yalnýzca yaðmurun ilk damlasý kaçtý gözlerime. Gerisi çorap söküðü gibidir. Sen merak etme çabuk toparlanýrým. Hem sende demiþtin. Çok ihmal ettin kendini diye. Biraz vakit ayýracaðým kendime. Mesela daha çok düþüneceðim seni. Sana mutluluklar. Bu arada ben korkmuyorum ayrýlýktan, Sen kork. Çünkü beþerler her halükarda ölümü tadacaktýr. Oysa sen bir meleksin ve melekler ölmezler.

Bazen gitmek gerekir. Nereye olduðunu düþünmeden, uzun bir yolculuk olsa bile…