GEL EYLEDÝLER

Âlem-i vücudu seyran ederken,

Hayret vadisinden gel eylediler.

Akýl sultanýyla fikir güderken,

Aþkýn sarayýndan el eylediler.

Sihirli bir bad-ý saba nefesi,

Kaldýrdý gözümden her türlü sisi,

Zümrüt tepelerde huzur bestesi,

Muhabbet baðýný gül eylediler.

Bað-ý gülistanda açýlmýþ güller,

Naðmeden naðmeye geçer bülbüller,

Bir koyu sohbete dalmýþ gönüller

Hoþgörü burcunu yol eylediler.

Asuman-ý ruha tuttum feneri,

Burada bilginin yok bir hüneri,

Âciz kaldý idrak mumunun feri,

Esrar perdesini þal eylediler.

Âlem içre âlem, iç içe girmiþ,

Dört bir yaný sis bulutu çevirmiþ,

Benlik ihlâs kalesini devirmiþ,

Þüphe denizinde sal eylediler.

Nefis þatosunda hile pazarý,

Düzenbazlýk üzre atarlar zarý,

Zarardýr burada herkesin kârý,

Ahmaklýk zarfýna pul eylediler.

Aþkýn kapýsýndan girdim içeri

Dediler ey âþýk gel hele beri,

Ýþte sana ezel-ebet rehberi

Tevhit kalesinde kal eylediler.

Ýbrahim Saðýr