Taþlarla döþenmiþ bir yol. Uzun ve ince... Daðlarýn arasýnda bir çýkýþ yolu. Ýnsanoðlu ne vakit daðý aþsa göreceði bir yol.

Bu yol ki umuda çýkar. Bu yol ki kurtuluþun tek anahtarý. Buraya varanýn iþi kolay. Buraya varana tatlý bir tebessümle gülümser güneþ. Selam olsun daðý aþýp da bu yolu bulmuþ insana.

 Hayat öncesine takýlý kalmayýp ilerleyeceðimiz, ayný zamanda buluð çaðý öncesine dönüþ için yola çýktýðýmýz güzergâhtýr. Daha gözlerimizi hayata açtýðýmýz ilk anda. Hayata alýþma evremiz, ilk emeklememiz, ilk kelimemiz, ilk adýmlarýmýz bir hayli yorar bizi. En çokta sevdiklerimizi…

Büyüyüp okula gitmek, okul bitince çalýþma hayatýna atýlmak, çalýþma hayatýna atýldýktan sonra evlilik sürecine girmek hayatýn omuzlarýmýza yüklediði bir sorumluluktur. Okul varken okuldan kaçarýz. Okul bittiði vakit, okula gittiðimiz yýllara duyduðumuz özlemle eskileri yâd ederiz. Ýþ hayatýna atýlmadan önce tembel ve asalak gezmekten sýkýlýrýz. Sürekli anne babalardan,  akrabalardan laf iþitmekten býkkýnlýk gelir. Bir iþ bulup çalýþtýktan sonra daha iþ bulduðumuza þükredemeden, emekli olmanýn hayalini kurarýz. Ömür böyle böyle tükenip gider. Aný yaþayamadan gelecek günleri dahi aný kýlarýz…

Evlilik sorumluluklarýmýzýn arasýnda en ilginç olanýdýr. Bekârken yakýndýðýmýz, evlendikten sonra býkkýnlýk hissi. Çoluk çocuk telaþý derken, zamanýn nasýl geçtiðinin farkýna dahi varamýyoruz. Ýþin tuhafý evlilikten emekli olmak da yoktur. Ölene kadar, hata öldükten sonra bile hep yan yana olabilme ihtimali vardýr.

Okuduðum dini kitap kaynaklarýna göre, ‘’Ölüp de cennetle müjdelenen müminlere, altýndan akan ýrmaklar, ipekten giysiler ve bakir huriler verilir.’’ Rivayetlere göre yetmiþ huri verilecekmiþ. Ýþin bir diðer ilginç yaný, mümin bir erkeðin hanýmý o hurilerin en güzeli olacakmýþ. Ve buradan çýkarýlacak sonuç da. Eðer cennete girerse çiftler. Yine birbirlerinden kurtulamayacaklardýr. O yüzden çiftler birbirlerinin kýymetini bilmelidirler.