—Haa… ne diyorduk. Evde son sözü hep eniþtem söyler, “Peki karýcýðým” der.
Cemile hanýmýn yüzü gülmüþtü;
—Hava serin biraz, al kardeþim, þu 10 YTL cebini ýsýtsýn.
Ünal atýldý;
—Ver o zaman benim 5 YTL’ yi.
—Hangi 5 YTL ? Ha o mu, zorla almadýk ya caným, onun hesabý kapandý eniþte, yenisine bakalým. Abla cebimi ýsýtacak baþka paran varsa, eniþtemi sýký tut, söyleyeceklerim var.
—Sen söyle, ben Can’la baþla, hatta Ayþegül’le tutarýz.
—Can dinle, yeni evlendikleri zaman bir baktým, annen babana yalvarýyor.
Cemile haným;
—Aslaaaaan!
—Dur abla ya, devamýný dinle. Niye yalvarýyordu biliyor musun? “Süpürgeyi býraktým, dövmeyeceðim, çýk saklandýðýn yerden de evi temizle” diye.
Can ;
—Hadi ya…
Cemile haným, cebinden bir 5 YTL uzattý. Ünal;
—Can, sen de mi? Haným sen de þunu þýmartma, adam çalýþarak kazandýðýndan daha fazlasýný kazandý senden.
Aslan;
—Sað ol abla, para veren ellerin dert görmesin. Ne diyorduk. Eniþtem çok serttir ha. Bir gün þöyle dedi; “Yooo, sýcak su olmazsa bulaþýklarý yýkamam”
—Hadi bakalým Aslan, devam et. Ablanda para azaldý nasýlsa.
—Biraz daha para var gibi. Merak etme parasý biterse de seni överim.
—Ohh… iþler týkýrýnda galiba.
*** *** ***
Ertesi sabah ki kahvaltýda Aslan, bir iþ görüþmesine daha gideceðini söyledi. Ünal;
—Nasýl gideceksin yahu?
—Caným üzerine epey basabiliyorum ama fazla yürüyemiyorum.
—Otobüsle mi gideceksin?
—Bu sözünü duymamýþ olayým?
—Anlamadým, yürüyerek mi gideceksin?
—Bunu düþünmek bile, benim caným eniþteme hakaret demektir. Ne demek, eniþtemin arabasý dururken yürümekmiþ, otobüse binmekmiþ.
—Ne ya… Arabayý mý istiyorsun?
—Hayýr caným, araba senin olsun da, kullanacaðým sadece. Bu günlük bende kalsýn.
—Haydaaaa
—Atilla Maydaaa derdim eskiden ama önce anahtarlarý göreyim. Bak ablam da bakýyor yan yan…
Cemile haným;
—Beni karýþtýrma Aslan.
—Ablamýn böyle konuþtuðuna bakma, anahtarý vermezsen, arkasýnda sakladýðý koca tavayý ne yapacak bilemiyorum.
—Ne yapacakmýþým! Tavada yumurta yapacaðým.
—Sesindeki tehdidi hissettin mi eniþte? “Tavada yumurta yapacaðým” ne demek bir düþün.
—Tamam ya, tamam. Bana bak, hýz yaptýðýný duyarsam yakarým.
—Nerdeeeeen duyacaksýn ! Þey, yani yapar mýyým hiç !… Yapmam.
—Can’ý uyandýr. “Bu hafta sýnav haftasý, öðleden önce derslerinin çoðu boþ geçiyor“ demiþti. Seninle gelsin. Öðleden önce de evde ol, çocuk sýnava yetiþsin.
—Tamam eniþte, ayýp ettin.
—Anahtarlarý vermekle mi ayýp ettim.
—???
*** *** ***
Aslan ve Can arabayla yola çýkmýþlardý. Aslan, torpido gözlerini karýþtýrdý. Eline bir biber gazýna benzer bir kutu geçti;
—Bu ne yaaa? Eniþtem de iþe yarar yaramaz her þeyi doldurmuþ. Bu bayanlarýn kapkaççýlara karþý kullandýðý gazlardan deðil mi? Eniþteyle akþam dalga geçeçek konu çýktý.

Ara yoldan, ana caddeye çýkmýþlardý. Yanlarýndan hýzla geçen lüks bir araba, “Ana yola hatalý çýktýnýz!” diye sert sert korna çaldý.
—Þuna bak, nerdeyse çarpacak, bir de bize korna çalýyor. Al korna öyle deðil böyle çalýnýr. O ne lan, saða çekti duruyor.
—Dayý senin korna çalmana kýzdý galiba.
—Dur sen, o kenara geçti durdu. Yani haddini bildirirdim ama yanýmda sen varsýn diye uðraþmayacaðým, sollayýp geçeyim.
Arabayý solladýlar. Can,
—Dayý, yanýnda ben olduðum için mi, adam biraz iri yarý olduðu için mi solluyorsun.
—Tamam adam ýzbandut gibi ama sen dayýný tanýmýyorsun ben onun gibileri çoookk… Ne oluyor yav, adam hýzla arabaya bindi, niyeti iyi deðil gibi. Can, biraz hýzlanacaðým kusura bakma.
—Dayý boþuna hýzlanma, adamýn arabasý jet gibi.
—Valla doðru söylüyorsun.
Ýri yarý adam, hýzla gelip, arabayý önlerine kýrdý. Mecburen durdular.
—Dayý, adam geliyor. Þuna bak ya… dev gibi.
Aslan, çaresiz camý biraz açtý. Ýri adam;
—Çýk dýþarý döveceðim.
—Beyefendi, bir yanlýþ anlama oldu sanýrým.
—Ne yanlýþý! Hem ana yola hatalý çýk, hem ardýmdan daaat dat! korna çal. Çýk dýþarý.
—Ama beyefendi!
Adam öfkeyle, kafasýný yarým açýlmýþ cama doðru uzattý;
—Kýrdýrma kapýný, camlarýný, çýk dýþarý.
Aslan, adamýn lafla yola gelmeyeceðini anlamýþtý.

-- DEVAMI VAR ---