Anlatmak istediklerime mil çekiyorum ve çekiyorum tüm negatif enerjisini duraðan yörüngemde ýskartaya çýkan sayýsýz sergüzeþt bestenin.

Denden çekmek lazým belki de her güne ve her yeni saat baþýna ve demlenirken densizliði ile kirli cüppesini cehalet babýnda sözcükler tokuþtururken cihan.

Müfredat dýþý belki de ve asla duraðan bir atlasa raðbet etmeyen insanoðlu.

Kirli eller oysaki daha yeni dezenfekte edilmiþ…

Kirli bedenler oysaki her biri botoks ve estetik harikasý.

Sanrýlarla kuþatýlmýþ bazen ve bazense nifak sokulmuþken gerçeklere.

Gerekçeler hepten noter onaylý.

‘’Borcumuz ne?’’

‘’Cüzdanýnýzda ne varsa?’’

‘’Ya, kredi kartý?’’

‘’Limiti ne kadardý?’’

Boynuzlanmýþ yerküre belki de Galileo’dan miras o boynuzlar yoksa istirham ettiði de mi nüfus ettiðimizden çok öte?

Kaynadýkça için için.

Peþine düþtüðüm bir yazar ve dükkân dükkân kitabýný aradýðým hatta ön sipariþ verip depozitomu kaptýrdýðým.

O da ne?

Geliþigüzel dizdiðim kitaplardan biri deðil mi aradýðým üstelik kitaplýðýmda yan gelmiþ yatan?

Detaylarý büyütmek gözümde sonra da ýslah etmek aklýmýn curcunasýný gel de anlat, der gibisinden ihya edilesi hüzün ve deþifre ettikçe tüm dokunulmazlýðýmýn güme gittiði týpký günü buyur edip yeni sýkýntýlarla hemhal olmak adýna randevu verdiðimiz.

Sýrasýz ölümler gibi iyi de ölümün sýralýsý nasýl oluyor ki?

Bir düþ belki düþüþ belki düþ’eþimiz yine aþka meyyal sonra da ortasýndan çatlayan münafýk yalancýlar.

Ram.

Nem.

Kolla.

Ama sýrtýný… demek bir nazire esintisi ya kalbini nasýl kollayacaksýn?

Zamansýz bir tevafuk mu yoksa? Hâþâ, Allah’ým: Sen koru aklýmý.

Zanlarýn nüfusu mu önceden rezerve edip yeni bir kelam ertesi kalburüstü aþklarýn üstünü örterken günlük iliþkiler.

Bizler ki gündelikçi kadýn demekten imtina ediyoruz insanlar ve bakir coðrafyalar asla taviz vermiyor bedensel arzularýný tepe noktaya taþýrken, üstelik gündelik iliþkileri merkez bilip oysaki farkýnda deðiller merkez-kaç bir düþüþe yelken açtýklarýný.

Benden sana sýðýnýrým Rabbim.

Nefsimden sana sýðýnýrým, af eyle… demelerin görgüsüz cehaleti belli ki laf ola beri gele saðdan soldan duyduðumuz…

Rahmetini aþkýn ifþa etmek þöyle dursun…

Bir kadýnýn çýðlýðý az evvel kulaðýma çalýnan hem de nasýl patavatsýz üstelik gecenin köründe ve þen þakrak attýðý kahkahalar sonrasý.

Ne yani, sana ne… diyenlerinizin sözcük bombardýmanýndan asla hicap duymuyorum zira duyduðumu söyleme cüreti göstermeyeceðim.

Aklýmýn hoyrat kancalarý ve kanlý canlý deli fiþek cehaleti yine yorgun ruhumun ama çocuk saflýðýmla, ben hala kucak açmýþ beklerken.

Mizacým ötelendikçe.

Okumaktansa yazmaya duyduðum aþký hala izah edememiþken.

Bir de düþtüðüm mecazi aþklarý fanusumda gizlerken kem gözlerden.

Aklýmýn iplerinde takýlýyým yine belli ki aþka âþýk bir yürekten coþan kimsesizlik bildirgem.

Ýnsan nasýl oluyor da bu kadar muhalif bir dünyaya hala restini çekemiyor?

Demedim inanýn ki demedim hele ki dediklerim hayatýmýn beþte birini dahi kapsamazken…