Dirilmeli satýrlar ölümün þevkini edindiðin kýblende edilgen kimliðinle yakalandýðýn panzehir.

Ölümü fýsýldar cahil sýfatlar, ölümün kucak açtýðý huzuru yâd eder bu güne kadar okuduðun rahmetler yeter ki dik tut baþýný belki sefilliðin ötesinde bir þiirden dahi alacaklý, verilen hangi hükümse þerh düþtüðün yine boynunun borcu her fiil.

Þimdi yükümlüsün. Kabahatin özründen büyük yine de yýlmayý mý tercih edersin sen, sefil ve yorgun benlik ki bedellerin surunda aþka; yüreðin mahreminde bir gölgeye sitemin.

Baþ kaldýrdýðýn düzende satýlýk bir dize olmaktansa satýn aldýðýn hayân ve edebinle duvarlar ördüðün iklimlere gebesin.

Kaynaklarýnda doðanýn bazen aþka yelken açan þehla gözlü yangýnlarýn közünde bir hükümsün yine celbi yüreðin üstelik aykýrý iklimlerden bile gözü pek bir sýfatýn baþ harfisin.

Gördüklerinle tehir et sen her þeyi… demekten imtina ediyorum iþte. Kayýtsýzlýðýn vuku bulduðu þu düzenekte karýnca adýmlarýnla aþtýðýn engellerin de üstündesin.

Bir niyazýndýr bedel dünyaya.

Bir neþendir peyda olan þu bilinmezde þevk ile mücadele verdiðin.

Gocunduðun deðil de gýpta edilesi yürekten zengin kimdir ki sensizlik ile mücadele etmektense kendi korkularýna gebe?

Þimdini yaþa sadece dünün de medet ummadan.

Yarýnlardan alacaklýsýn madem, matemin yarýsýný sakla da heybence olsun katýðýn yarýn yazacaklarýn için.

Aþkýn kýblesi hep dem vurduðun; hazanýn demi her gün yâd ettiðin bir de inancýn gücü üstesinden geldiðin güçlüklere zýrh bildiðin.

Hacminde bir çiçeksin.

Suretinde bir yangýnsýn belki de.

Sýfatlarýn biri bin para sen sefil benlik ki gýyabýnda verilen hükümlere bile sirayet eden hüznün çetelesini tuttuðun kadar da var hani.

Gömdüklerini sula rahmetiyle Ýlahi Gücün sonra da bekle yeni doðan güne eþlik edecek baþak tanelerini.

Olmadýðýn kadar mutlusun ki sadece bak ve gör içine sinenle sindiremediklerin karþý karþýya gelirken.

Bir hicabýn virgülüsün.

Bir ünlemin de ilk hecesi.

Aslýnda tek hecesin.

Gülmeyi þerh düþ her güne ve unutma adýný, saklanmadan ak alnýna paye veren Ýlahi Gücün inhisarýndasýn yine aþkýna þahit meleklerin de koruduðu benliðinle gülmeyi görev edindiðin bir güncesin ve tek gülüsün bahçenin. Ne soytarý bir sitem ne de yankýsý iblisin dudaklarýndan dökülen ihaneti görmezden gelemezken evren.

Gül.

Adýn kadar gül.

Güldüðün kadar da sev.

Bir diðer adýna þerh düþtü evren ve aþk diye inledi cihan yine hükmünde Ýlahi Gücün.