Online Üye
Online Ziyaretçi
İçim kıpır kıpır, parmaklarım ise yaramaz bir çocuk edası ile
harflerin peşinde tek nefes..Düşüncelerin biri sağ taraftan diğeri sol taraftan
kovalamaca oynuyor: ilk önce dile düşme telaşı ile. Ve cümleler hazır ol
vaziyetinde satırlara gireceği sırayı
sabırla beklemekte. Artık geriye tek bir şey kalıyor. Gözlerimi kapatıyorum
ve avuçlarımın altında dışarı çıkmak için çırpınan kalbimin sesinde seni
dinliyorum. İşte şimdi raflarda isimsiz olan, zamanını bekleyen duygular hayat bulmaya başlıyor . Sen , sol yanımın sesini cümlelerle buluşturan kadın.. Ve sen en karadan
daha kara olan kışın ortasında her daim bahar açan kadın… Renk olduğun baharlarla hayatıma hoş geldin..