Daðýnýklýðým kabul görmüyor olsa da bu daðýnýklýk içinde yakaladýðým düzen akla zarar ve asla da bilinmez neyi kaybettiðim belki de ayýp etmemek adýna kayýplarýmý kabullenip kazaným baþlýðý altýnda sahip olduklarým.

Mutluluk sinyal verdi vereli hüzün yüklü bir sayfayý daha demin boþluða uðurladým… elbette diyemeyeceðim ne de olsa her kelime ve cümle benim için altýn deðerinde.

Hüzün her daim sanrýlarýn konakladýðý bir alan ve sahiplenmekle geçmiþken ömür, sunumunda da beyitlerin kanaviçe dolu bir yüreðin sýzlanmalarýna ara verdiði.

Küflü sözcüklerimi kurutup içimin hengâmesinde duvar süsü yapýyorum: biraz saðdan biraz soldan çekiþtirip de hayallerimi gerçekleri kabullendiðim kadar sorumlu iken de saklý tuttuðum hayallerden.

Mutlu olma hakkýmý kullanýyorum bu gün ve eciþ bücüþ köftehorlarý da pek bir sahipleniyorum. Kim mi?

Aslýnda ne, demek lazým ne de olsa sahiplendiðim duygularým ve nemalandýðým milyonlarca cümle ve satýr ve ben bir yatýr meziyeti ile baðlandýðým o çaputlar.

Aklýmýn mimarý yüce Rabbim.

Duygularýmýn firarýndan ise yine aklým iken sorumlu tuttuðum ve benim, bir o kadar sorumlu addedilen aslýnda bir harf deðiþikliði sorunlu sýnýfýna dâhil olduðum.

Yaþasýn, yaþasýn iþte: öyle ya, sorumlu tutulmasam ve sorunlarýmý da geçiþtirsem neye yarayacaktý geçen günüm?

Hayal kýrýklýðý filan da yaþamýyorum: eh, neresinden baksanýz; vardýr bir on-on beþ saat demek ki yazmak için hala nedenlerim var.

Hoyrat bir gün özlemiyle baþlayýp da yeni güne ve güme giden mutsuzluðum demek ki konuþlu o bakir sancý ile ayýklayacaðým pirincin taþýný ve asla da yeltenmiyorum an itibari ile ve geçiþtirdiðim ne ise elbette en baþta ev iþi.

Kanýma d/okunuyor ne ise beni bekleyen ve savsakladýðým derken mýzmýzlanýp içime çöken belki de Çökertme oynayan bir efe gibi s/alýndýðým.

Alýndýðým pek bir þey de olmadý hani son on saat zarfýnda demek ki yeniden kuruntuya kapýlmanýn zamaný gelmiþtir.

Öðüttüðüm fazlasýyla yalýn kelimeler sanýrým aklýmýn karýþýklýðýna ihanet edip daha düz bir zeminde paten kayma istemim.

Dünün çöpünü az evvel indirdim ve içimdeki dinginlikle kapadým kapýyý tüm gelip geçenlere: ne de olsa gecenin efkârýný demleyeceðim birazdan sonra kundaklayacaðým sessizliði ve kulaðýmdaki müzik de eþlik ederken yeniden kuracaðým gecenin düzenini.

Uyumsuz olduðumu filan da kabul etmiyorum an itibari ile: ne yani, illa ki sevip de bir þeyleri ve birilerini sonra da avaz avaz baðýrýp sarýlmak isterken ve yetmezmiþ gibi k/aleme de sarýlmýþken ben miyim uyumsuz tabir edilen?

Dün kadarým iþte.

Bu gün ne uzadým ne kýsaldým, deme hakkýmý da Tanrý elimden almýþken þükürler olsun ki yarýna çýkacaðýmýn da garantisi elbette yine O verecek.

Veren de O; alan da.

Kayýplarýma sebebiyet veren ise kazaným baþlýðý altýnda kendimle söyleþtiðim bu ýlýman zaman dilimi.

Evrenin uyuduðu saatlerde ben nöbet tutarken…

Ben uyurken de evren nöbet tutarken…

Alan razý; satan razý ve elbette Rabbim ara bulucu demek ki kimseye de söz düþmez… demekten imtina ediyorum ne de olsa her cümlemin altýna imzamý sevgiyle atýp illa ki aðýzdan çýkacak sayýsýz cümle ve yorumu ýsrarla bekliyorum.

Elediðim kadarým hayatta.

Varsýn beni de elesinler: bu asla bana da eleme hakký tanýmýyor madem ve mademki ben sayýsýz insan yerine de sevmeyi kabullenmiþken…

Belki de uzaktan sevdiklerim.

Ve haberlerinin bile olmadýðý.

Kimse kimseyi karakaþý kara gözü için sevmez ki… en azýndan bazýlarý için geçerli olmayan ama illa ki sevmek için neden arýyorsanýz iþe kendinizden baþlayýn ve bakýn bakalým; en büyük hatanýz nedir insan iliþkilerinde.

Durduk yerde sevmek de eþsiz bir rüzgâr ve yüreðe ferahlýk verin bir de durduk yere nefret etmeyi becerenlere hayret dolu gözlerle bakýyorum her ne kadar herkes herkesi sevmek zorunda olmasa da lakin bu da demek deðil ki; illa ki nefret edin birilerinden.

Bana öðrettiler sonunda: evet, nefret duygusunu ben de öðrendim özellikle hayatýmý darmaduman eden üç beþ kelamý da en sert þekliyle söylemeyip bana yaþatýlan cehennem azabý bu anlamda cehennemin varlýðýna da müteþekkirim hep dedikleri gibi: kötüler için yaþasýn cehennem.

Sonra ne mi oldu?

Sadece uyuduðum uykudan uyandým ve deli gibi yazarken buldum kendimi.

Hangi safta yer aldýðýný anlamasam da çoðu insanýn asla da önemsemiyorum artýk ve bana muhalif olsa bile ben sevgimi esirgemiyorum illa ki.

Sözcükler derdest kiþiliðimde kendimle uzlaþmak için rest de çekmezken ben yazýp kendimle uzlaþýrken sevecek milyonlarca sebep yaratýyorum.

Ve layýðýyla sevmek adýna iþe önce kendimden baþlýyorum.

Güzel insanlarýn varlýðýna rast gelmem Hakkýn bir armaðaný ve sonunda sevgimi kümülatif bir bildirge ile yüreklerine serdiðim.

Koyu gözlerinde gecenin duyduðum sesler yine doðanýn serzeniþi ve biz fanilerin ihaneti týpký benim de kendime ihanetimin repliði iken þu meþhur cümle:

‘’Ýstifa dilekçem.’’

Hayatýmýn on-on beþ yýlýný iþe girip istifa ederek geçirdiðim için artýk bu dilekçenin nasýl bir sunumla insan kaynaklarý yetkilisinin masasýna koyacaðýmý da iyi b/ellemiþtim hani.

Üstüne üstük tabi tutulduðum sýnavlar, çeviri yaparak yabancý dilimin sýnandýðý ve onlarca psikolojik test.

Sonuç mu?

Aklý baþýnda ve donanýmlý bir eleman olarak adým attýðým sayýsýz banka ve plazalarda ýþýldayan istihdam edildiðim tarafýnca.

Ben de kani olmuþtum hani; ne de donanýmlýymýþým, deyip de üstüne üstük elime tutuþturulan o bol sýfýrlý maaþ bordrosu.

Uyumsuz olduðuma kolay kolay kanaat getirmedim ne de olsa an itibari ile oturmam gereken o koltuk yerine ben evimde yazmakla meþgulüm ve uyumsuzluðumu da kabul etmiyorum artýk ne de olsa seçimlerinden ibaret insan üstelik kader de bunu ona saðlamýþsa.

Sevgide uyumsuzluk gösteren sayýsýz insana uymadýðým için de mutluyum ve gelip geçici sevgilere raðbet eden ikili iliþkilerdeki o boþluk ve sayýsýz safsata ve gölge bu kez dostlarýn arasýný bozan ya da bir yüzünü dostuna sunup diðer yüzünü arkasýndan konuþarak gösterdiði kimisi hatta çoðu insan bilfiil de tanýk olduðum.

Kabir azabýný bu dünyada yaþamayý becerdiðim için de ölüm çok da korkutucu gelmiyor hani yine de hayatýmýn tek saniyesini kaybetmek istemiyorum artýk ve ben harcadýðým koca ömrümle sahip çýkýyorum þimdi önümdeki yýllara ve sevdiðim insanlara da sahip çýkýyorum ve inanýlmaz saygý duyuyorum.

Benim sevdiðim kadar sevginin bana geri döneceðini biliyorum en azýndan farklý kaynaklardan bana yansýyan ve içimdeki coþku gerçi zaman zaman bunalýmýn en alasýný yaþýyorum yine de ansýzýn hasýl olan yaþama sevincim ve kendimi aþabildiðimi de bizzat gözlemlediðim.

Saklý tuttuðum saygý: öncelikle kendime ve tüm insanlýða.

Derken eþlik eden sevgi duygusu elbette kendime yakýn hissettiðim ve yüreðini yüreðimde hissettiðim: kim olursa olsun: yakýnýmda uzaðýmda ve yaþýna cinsiyetine ve konumuna bakmadan ve insanlarý eþit görüp sevgimi de sakýnmadýðým.

Ve tüm bu olup bitenlerin de tek sorumlusu var: yazarak keþfettiðim yeni bir ben ve koca bir evren.

Sokaklarýn bile ruhu olduðuna inandýðým…

Nesnelerden bile ilham aldýðým.

Rabbim sayesinde yakýn durduðum hidayet ve nihayetinde bunca coþku ve sevginin, Ýlahi Aþkýn tanýmýna da vakýf olduðum…

Öðrenmek eþsiz bir duygu bileþkesi ve her anlamda keþfetmek özellikle de saklý þifreyi bulup sahiplenmek evrene.

Ne tuhaf, deðil mi? Tüm bunlara eriþtiðim sadece þu son birkaç yýl yaþadýðým sýkýntýlarýn da eþliðinde sadece yazarak ve umut ederek ait olduðum yenidünyanýn kapýsýndan girmeme izin verdiði için Rabbime duyduðum þükür sayesinde geldiðim minval.

Mutsuzluk bir gizem aslýnda.

Mutluluk ise çok göreceli.

Ne cep telefonumun modeli bunda etken ne de sahip olmadýðým milyonlara ihtiyacým var.

Ama ihtiyacým olan milyonlarca duyguyu zaten yazarak, severek ve gözlemleyerek ediniyorum ve her gün ivme kazanan bir bakýþ açým var bir o kadar içimde tepinen küçük bir kýz çocuðu.

Sahip çýktýðým deðerlerim var ve ilkelerim ve söz konusu yalnýzlýðýmý da yine yazarak sahiplenmek kadar verimli bir döngüye dönüþtürdüðüm.

Ýzafi olan kalabalýk ve yalnýzlýðýn da tasviri hissettiðim inanç sayesinde Allah’ý hep zikredip O’nun yakýnlýðýný ruhumda saklý tutan bilinmezlik.

Bu bilinmezliði kendi halinde býrakýp kendi halimde sevip yaþamak ve yazmak zaten hayatýn merkezi olmuþ durumda yine de hala atýl olan bir yüreðim var ve seveceðim sayýsýz insan ve eriþilesi hayaller yine sonsuzluðun nidalarýyla salýnýp duruyor ufkumda ve utkumda.

Demek ki; kenetlendiðim evren görevini layýðý ile yapmakta týpký payýma düþen layýðý ile sevmek iken…

Sevgimle.