Online Üye
Online Ziyaretçi
DOĞUM GÜNÜM!
Bu gün benim doğum günüm!
Elli altı yıl önce bugün doğmuşum.
Bir çok dostum.
Arkadaşım,ve akrabalarım, doğum günümü kutladılar.
Sağ olun var olun!
Ama bir itirafta bulunmak istiyorum.
Biz hiç alışık değiliz doğum günü kutlamaya!
Yılbaşı, evlilik yıl dönümü. Sevgililer günü ve benzeri günleri kutlamaya.
Mesela benim çocukluğumda hiç doğum günüm kutlanmadı.
Ben hiç mum üflemedim. Çukulatalı pastanın üzererinde, hiç adım yazılmadı.
Kimse bana hediye almadı.
Biz hiç yılbaşı kutlamadık, mesala.
Günah, dediler.
Hıristiyan adeti dediler.
En fazla televizyonda trt 'yi seyredip yattık uyuduk.
Ben hiç sevgilimin sevgililer gününü kutlamadım mesala.
Hiç sevgilim olmadı zaten!
Ben çocukluğumu anlayamadan baba oldum .
Aşkı bilmeden koca!
Bir çiçek alıp gidemedik sevdiğimize.
Ayıp gelirdi bize.
Hasbel kader zaman öğretti! İnsanlar doğum günü kutlarmış! Çünkü bir insanın, dünyaya gelmesi sevgi ve aşktanmış.
Biz ise Allah verdi deyip, sevinmediğimiz gibi.
Allah aldı diye, üzülmedik evlatlarımıza!
Kucağımıza alıp sevemedik utandık!
Bunların hepsini allah yazdı sandık.
Kader denen şarkıyı, kederlenip dinlemekten başka bir şey gelmedi elimizden.
Oysa kader bizim razı olduğumuzdu.
oysa nasip rıza gösterdiğimizdi. Öğretilmiş yenilgimizi kahpe kadere bağladık.
Kendi halimize ağladık.
Kendi düğünümüze davetiye ile gittik.
Kendi bahçemize, bir ağaç misali ekildik.
Değişmekten ve değiştirmekten ölesiye korktuk, ezberlediklerimizi!
Ezberlerimizi kendi fikirlerimiz sandık!
Oysa dışarıda bambaşka coğrafyalar var.
Bambaşka dünyalar.
Başka bakış açıları, başka insanlar!
Başka tercihler başka aşklar! Korkmayın yaşamaktan insanca. Sevmekten sevilmekten.
Seni seviyorum demekten. Bilmiyorum demekten.
Özür dilemekten, imtina etmeyin.
Teşekkür etmekten.
Belki sevgi yanı başınızdadır.