“Ýnsanoðullarýnýn yönetim sanatý üzerinde düþünen herkes, devletlerin geleceðinin gençlerinin eðitimine baðlý olduðu konusunda ikna olmuþlardýr.” der Aristo. Aristo’dan bugüne bu görüþ deðiþmemiþ, devletinin devamýný düþünen her millet çocuklarýnýn eðitimine önem vermiþ, onlarýn en iyi eðitimi almasý için imkanlar saðlamýþtýr.

            Cahit Sýtký’nýn “Otuzbeþ Yaþ” þiiriyle tanýdýðýmýz, ayrýca ahirete yapýlan bir yolculuðun anlatýldýðý meþhur eseri “Ýlahi Komedya”nýn sahibi Dante Alighieri “Eðitim, ekmek ve sudan sonra halkýn en zorunlu ihtiyacýdýr.” diyor.

            Gençlerimiz, çocuklarýmýz bizim geleceðimiz, yarýn nasýl bir ülke, nasýl bir dünya ve nasýl bir gelecek istiyorsak çocuklarýmýzý ona göre eðitmeli, yetiþtirmeliyiz.

            Üzülerek ifade etmeliyim ki Covid 19’un ülkemizde etkisini gösterdiði Mart 2020’den bu yana, bir yýlý aþkýn bir süredir, eðitimi askýya almýþ durumdayýz.

            Her ne kadar eðitim konusunda “Þunu yaptýk, bunu yaptýk” söylemleri olsa da görünen köyün kýlavuza ihtiyacý yoktur. Eðitim okulda verilir, öðrencinin okulun bahçe kapýsýndan giriþiyle baþlar eðitim. Bahçe kapýsýndaki güvenlik görevlisine “Günaydýn” demesi onun eðitimin baþlangýcýdýr. Arkadaþýyla selamlaþmasý, konuþmasý, öðretmenine bakýþý, elindeki çöpü kovaya atmasý, oyunda arkadaþýnýn hakkýný gözetmesi, kendi hakkýný korumasý… bunlar hep eðitimin birer parçalarýdýr. Eðitimi sadece formül öðretmek, okumak, yazýp çizmek, soru çözmek olarak deðerlendirmemek gerek ki bu da zaten eðitim deðil, öðretimdir.

            Eðitimin önemini idrak etmiþ ülkeler pandemi sürecinde okullarýný açýk tuttular. UNESCO verilerine göre 19 Nisan 2021 itibarýyla 210 ülkenin 112’sinde okullar tamamen açýk, 59’unda kýsmen açýk, 10’unda ara tatil, 29’unda ise kapalýdýr. Tamamen açýk olan ülkeler Ýsveç, Kanada, Ýsviçre, Romanya, Japonya, Ýngiltere, Rusya, Çin, Ýsrail, Ýzlanda… Kýsmen açýk olan ülkeler de Hollanda, Macaristan, Brezilya, Almanya, Yunanistan, Avusturya, Danimarka, Finlandiya, Amerika, Azerbaycan gibi ülkeler. Biz de 8 ve 12. Sýnýf öðrencilerimizi sýnava hazýrlýk için okullarýmýza devam ettirdiðimiz için kýsmen açýk ülkeler arasýndayýz. Ýlkokul öðrencilerimizi de bir ara yüz yüze eðitime dahil ettik ama devamýný getiremedik.

            Okullarýn yüz yüze eðitime baþlamasý için öðretmenlerin aþýlanmasý büyük önem taþýyor. 27 Mart 2021 tarihinde UNESCO, tüm ülkelere COVID-19 aþýlama uygulamasýnda öðretmenlere öncelik verilmesi hususunda bir çaðrýda bulundu. Eðitimin güvenli bir þekilde devam edebilmesi ve okullarýn açýk kalmasý için ulusal COVID-19 aþýsý uygulama planlarýnda öðretmenlere öncelik verilmesi gerektiðini savunan UNESCO, 150 ülkeden yalnýzca 17’sinin aþýlama uygulamasýnýn ilk aþamasýnda öðretmenlere öncelik verdiðini belirtti. Öte yandan, COVAX programý tarafýndan desteklenen orta ve düþük gelirli bazý ülkelerde de öðretmenlerin öncelikli grupta yer aldýðý belirtildi.

19 ülkede aþýlamanýn ikinci aþamasý öncelik grubu, 20 ülkede aþýlamanýn üçüncü aþamasý veya daha ileri aþamalarý öncelik grubu olarak öðretmenleri içeriyor.

Amerika Birleþik Devletleri’nde her 5 öðretmenden 4’ünün aþý olduðu, Ýtalya’daki okul personelinin % 80’inden fazlasýnýn aþýlandýðý ifade ediliyor. Bizde de okulöncesi ve ilkokul öðretmenlerinin aþýlanmasýyla % 20 civarýnda öðretmen aþýlanmasýnýn gerçekleþtiðini biliyoruz. Bu aþýlama oraný gerçekten çok azdýr ve ülkemizin eðitime verdiði önemi göstermesi açýsýndan dikkate deðerdir.

Bu yýl beþinci ve dokuzuncu sýnýfa baþlayan öðrenciler yeni okullarýna hiç gitmediler. 6, 7, 10 ve 11. Sýnýf öðrencileri de yüz yüze eðitimden mahrum kaldýlar. Yüz yüze eðitime en fazla ihtiyacý olan ilkokul öðrencilerimiz haftada iki gün de olsa bir süreliðine okullarýna gelebildiler ancak þimdi evlerinde, okullarýndan uzaktalar ve onlarýn acilen yüz yüze eðitime baþlamasý gerek.

Online eðitimin ileride doðuracaðý sosyal ve psikolojik sorunlar apayrý bir yazý konusudur ve sosyologlarýmýz, psikologlarýmýz bu alanda ciddi araþtýrma, çalýþma yapmalýdýr.

Bilindiði üzere Milli Eðitim Bakanýmýz, 2020-2021 eðitim öðretim yýlýnýn 2 Temmuz’a kadar devam edeceðini duyurdu. Yapýlan son açýklama ile de liselerde ikinci dönem sýnavlarýnýn isteðe baðlý olduðu açýklandý. Buradaki çeliþkiyi otuz yýlýný eðitim öðretime vermiþ bir eðitimci olarak anlayamadýðýmý söylemeliyim. Biz, ne yazýk ki eðitimin önemini öðrenci olarak da veli olarak da hatta devlet olarak da kavrayamamýþ bir ülkeyiz. Bunun için eðitimi sadece sýnavlar için yaptýðýmýzý sanýyoruz. Bu hatadan dolayýdýr ki okullarýmýz sadece sýnav gruplarý olan 8 ve 12. sýnýflar için açýk. Yine bu hatadan dolayýdýr ki geçen yýl da okullardaki yazýlý sýnavlarýn yapýlmayacaðý açýklamasýndan sonra öðrenciler online dersleri býrakmýþlardý.

Bu yýl da ayný hataya düþtük. Liselerde ikinci yarýyýl sýnavlarý isteðe baðlý býrakýldý ve öðrencileri okul için baðlayan bir þey kalmadý. Zaten online dersteler yüz yüze derslere gelemiyorlar, artýk online derse de girmeyecekler sýnavlar yok diye. Öyleyse okullarý 2 Temmuz’a kadar neden uzattýk?

Ülkemizin, milletimizin geleceði için çocuklarýmýzýn eðitimine önem vermemiz gerektiðinin altýný bir kez daha çizmek istiyorum. Bunun için de okullar yüz yüze eðitime bir an önce açýlmalýdýr.

Çocuklarýmýzýn eðitimi ve ülkemizin geleceði, turizm sezonundan çok daha önemlidir. Günü kurtarmak yerine geleceðimizi kurtarmayý hedeflemeliyiz.