Ç/alýntý olmadýðý malum duygularýmýn eþlik eden düþüncelerimden de yola çýkýp varmayý dilediðim o üçüncü yaka elbet mektepli bir kýz çocuðuyum ben kaç yaþýmda olursam olayým.

Bir hegemonya ise hayatý sonlanmak bilmeyen bataryasý elbet uyruðu da yok acýlarýn ve þiirlerin ve sefasýný sürdüðüm yazma eylemi en sevdiðim edim bazen muvaffak olamadýðým ne varsa yaza yaza tüm o yarým kalmýþ hikâyelerimi tamamlýyorum sözüm ona…

Sözümü esirgemiyorum da madem ve iþte baþlýyorum anlatmaya.

Keþke tasnifleyebilsem bir bir her duyguyu her günü ve her yenilgiyi bir de yanýlgý addedilen ne varsa elbet sadece benim yanýldýðým bu yüzden yanýltmamak adýna tüm dünyayý ve kendimi de dünyadaki görevlerimi ifa ediyorum bir bir elbet kendimi bildim bileli.

Hararetli bir yüreðim var ve nemli gözlerim ve coþkulu bir ruhum.

Hüzün tezgâhýnda ise neler saklý neler elbet açýk arttýrmaya sunduðum binlerce sözcük ve haraç mezat sevenlere inan yüreðimle yaþýyor ve seviyor ve yazýyorum gelin görün ki sevdiðim kimse bir anda ellerimin arasýndan da düþüp kolayca yok olabilmekte bu yüzden söz yine dönüp dolaþýp kendime geliyor ve konu ne olursa olsun aptalca kendimi suçluyorum.

Kuyruðu sýkýþan kimse.

Oysaki ben içim dýþým bir ismimle cismimle arz-ý endam etmiþken hem hayatta hem de yazarken sadýk kaldýðým elbet özüm sözüm ve ismim.

Sezilerimden sýzan bir ýþýk kimi zaman karþýmdakinin gerçek niyetini sezinleyebildiðim ve baþlarda buna ihtimal vermesem dahi altýncý hissim beni asla yanýltmýyor yine de geliþen bir paranoya seninki, deyip haklý olduðum halde kendimi sanýk sandalyesine oturtuyorum ve yargýcý da savcýyý da ben tayin ediyorum.

Afaki olan neyse.

Bir de ek olarak.

Dýþ sesin ve dünyanýn bana yaptýðý sanýk muamelesi.

Bölünmeyen bir þeyler var illa ki.

Bazen hayatý bir yarým küre ve yazmayý da diðer yarým küre olarak tasniflerken ve birileri beni illa ki yakamdan çekiþtirirken.

Ait olduðum neresi sahi?

Sorguladýðým aidiyet duygun öte yandan sorgulandýðým bilfiil.

Elbet dile gelmeyen çokça sýkýntý var özelden de öte sadece benimle Allah arasýnda olan.

Dile gelmeyen neyse saldýrýya uðradýðým sayýsýz detay ve hangi akla hizmet insanlar böylesi bir kumpasý nasýl idame ettiriyorsa.

Mutluluk ve yalnýzlýk o kadar izafi.

Mutluluk sizi yalnýz kýlarken.

Yalnýzlýk belki de mutluluða vesile.

Bir o kadar birbiri ile çatýþan iki mefhum iken mutluluk ve yalnýzlýk elbet en muhteþem getirisi kaleme aldýklarým.

Her hecede saklý iken alýn terim ve gözyaþým ve gözümün nuru gönlümde salýnan kayýklar gibi.

Yan battýðým.

Ya da elimi tutan kimse yan çizen.

Yan gözle bakanlarý saymýyorum elbet.

Ýnsani bir arayýþ elbet paylaþmanýn verdiði huzur ve tutku ve hayatta beceremediðim neyse yazarken haiz olduðum bir cennet. Bir süreliðine de olsa yazarken içimde büyüyen o okyanus ve tüm efkârýn silindiði ve fidan veren sözcükler aslýnda ulu bir çýnar bellediðim ve sýrtýmý dayadýðým.

Renkler ve de: nasýl da asil ve göz alýcý.

Asi bir rüzgâr bazen þerit deðiþtiren.

Ve iþte asi/l bir rüzgâr olmanýn getirdiði o hoþluk kimine göre boþluk.

Ýçimde tepinen bir çocuk ve de: yaþý ve yasý olmayan.

Ýnsan olmanýn da hikmeti bir çocuktan yola çýktýðým ve dað tepe aþtýðým nihayetinde kendime ulaþtýðým gerçi hep ben bende saklý iken yazdýktan sonra daha bir bilinçle sever oldum kendimi ve kimi zaman yazdýklarýmdan da kaynaklý nail olduðum sýkýntýlar ve içimdeki huzuru daraltan dýþýmdaki havayý solduran.

Her anlamda insanlýðýmdan ve inancýmdan yola çýkýp varmak istediðim bir üçüncü yaka gerçi iki yakam da henüz bir araya gelmezken o üçüncü yakaya ulaþmam zor gözükse de bayaðý yol aldým hani tabeladaki o rakýmý da gördüm mü…

Zaten en sevdiðim zor olana koþullandýðým bir o kadar zor bir insan olmamdan kaynaklý kolay olan neyse haz etmediðim ya da çabucak býktýðým belki de bu yüzden bir ömür daldan dala kondum özellikle mesleki anlamda birden fazla iþ deðiþtirmemden de öte farklý mesleklerin eðitimini aldým biteviye ve miadý dolan bilgiyi depolayýp alt belleðimde baþka mecralara kanat açtým.

Edebiyat ise tümünün toplamý.

Öðrenci kimliðimi de kattým mý içine.

Öðretmenlik koþusunda maratonda önde saf tutsam da sönen bir alev gibi ve debelendiðim nice mecra elbet kolayý seçip de ilk mesleðimde ve ilk iþimde kalýcý olmadýðým için bir ömür illa ki pek çok konuda mücadele verdim ve dünyanýn malýndan mülkünden geçmiþ olmam da ne derece doðru ki?

Hele ki günümüzün ekonomik koþullarýnda az da piþman deðilim hani iþlerden istifa edip de arayýþýmý manevi anlamda sonlandýrmazken kendimi bulduðum son mecra iþte edebiyatýn harýnda yandýðým yaþadýðým ve yazdýðým.

Bazen hezimete de uðrayýp gerisin geri kaçtýðým.

Bir meziyet addedilen kimi zaman bazense bir eziyete dönüþen elbet hayatýn imkânlarý ve imkânsýzlýklarý da bu zorluðun derecesini büyütürken bazen son yazýmý yazýyorum ve her þeyi iþte þimdi sonlandýrmalýyým, deyip de…

Ara verdiðim kýsa bir süre ama yazmak kanýma girmiþken dayanamayýp yeniden oturuyorum masanýn baþýna aslýnda oturduðum masa bir hayatý þekillendirme gayreti ile yazgýmý da kabullenip manevi bir aktarým ve duygusal bir tetikleme nezdinde sözcüklerle kurduðum o özel baðda bazen kendimi bir örümcek gibi að kurarken hissediyorum bazen çözülen ellerim ve ayaklarým ve dilim bazense aða takýlan bir böcek gibi yazarak içine düþtüðüm bu ateþ ve dünyanýn bana ne gibi getirisi oldu diye düþünürken zaman zaman yaþadýðým sýkýntýlarý da kolaylýkla dile getirmiyorum iþte.

Dünde kalan neyse sabit durmuyor.

Anda da mevcut çok sýkýntý var: herkes gibi ya da herkesten farklý ve iþte umut baþlýðý altýnda yarýný dokuyorum ben yazarak ve geceden bir gün sonrasýna penceremi açýyorum aslýnda o pencereden yine benim giren içeri belki de kendimden kaçýp yine yoýlculuðum kendime iken.

Her kaçýþ aslýnda bir baþlangýç

Sonu gelmeyen kimi zaman.

Bense bazen sonlandýrmak isteyip elimde olmadan devam ederken.

Benim iki hayatým var aslýnda:

Bir içinde yaþadýðým hayat.

Bir de yazarak içimde yaþattýðým hayat.

Kümülatif gibi gözükse de illa ki paralel seyretmiyor hani bu iki hayat.

Elbet kalemin nemalandýðý hayat.

Hayatýmýn da kalemimden nemalandýðý.

Bir o kadar hayatýmdaki insanlar yazýn dünyasýnda yazdýklarýmdan bihaber iken ve iþte yazarak aldýðým yolda bana eþlik edenler de hayatýmdan haberdar iken.

Bazen bölünüyorum.

Bazense ölüyorum.

Yazmadýðýmsa ise hayat duruyor ve ölümden beterini yaþýyorum.

Keza hayattaki sýkýntýlarla da bu mümkün iken…

Ve iþte varmaya çalýþtýðým o üçüncü yaka ve ben bir Ýstanbul kýzý iken biliyorum da ruh eþimin Ýstanbul olduðunu en çok da varmak istediðim o üçüncü yakayý her halükarda Ýstanbul ile eþleþtirip dokunulmazlýðýmý ilan ediyorum.

Sonlanmak bilmeyen bir arayýþ her halükarda Rabbimi ve kendimi bulduðum ve daha da sonu gelmemiþ bir arayýþ ve huzurun da adresi iken yazmak ve hedef tahtasýna serildiðim yetmezmiþ gibi seviyorum da kalemle kendimi delik deþik etmeyi.