Online Üye
Online Ziyaretçi
Kısa bir hikayecik bu .
Tarihte bir zamanlar ufak tefek kısa şiir hikayecikler yazar dururdum bunları da saklardım gel zaman git zaman bunlar birikti defterler karalamakla dolmuş birde baktım anılar duygular bir çığ olup. Sanki üzerime geliyorlar artık bizi düzenle bir yerlerde
İnsanlar bizi okusun diyorlardı sanki…
Bunları yazarken çok hatalar olmuşta olabilir örneğin nokta virgül gibi ve benzeri ama bütün yazılanlar bir duygu seli içinde yazılmış satırlardı .Bir gün sadece bir tanesini hadi dedim bir site buldum ve çok beğendim oradaki yazanlarda okusun hani bir hoşluk olsun dedim ve yazımı o siteye koydum. Bana göre güzel bir yazıydı eksiğiyle güzelliğiyle tenkitler eleştiriler olacaktır olacak tır da .İnsanın hevesini şevkini kırmayacaktır diye düşünüyorum .Bu sitedeki yazım Dost ve Sırdaş bu yazımdan sonra şimdi düşünüyorum devam edeyim mi etmeyim mi diye niyetsine gelince yazılı ve sözlü çok eleştiri aldım sadece nokta ve virgül sebebine düşünün bir ne yazarım ne muhabir nede buna benzer bir mesleğim var ama insanlar bir şekilde bir neden bulup bizler gibi bu işi amatörce yapanların şevkini kırıyor hal busem yazarlarda bu işi meslek edinenlerde aynı eksikleri olmuştur bir yerlere bir uğraş ve emekle gelmişlerdir. Mesleğin her türlüsünde bir emek vardır bir ömür vardır “ Bir hamal olmak “ Bir yazar olmak” ki bizler burada amatörce anladığımız kadar ve dehada geliştirmek için bir uğraş vermekteyiz kendi adım a işte bu ufak anekdot umde sizlere bir şeyler anlatmak istedim şunu da belirtmekte fayda var artık bana el veren bir “Öğretmenim “ var ona da buradan teşekkür etmek istiyorum .Ben hiçbir kimseyi kırmak yada incitmek adına yazmadın. bu anekdotu her kez okusun istiyorum Artık bu hikayeciğin yorumları yazmakta karar vermeme yardım edecek yada belli bir zaman bekleyeceğim…