Ünlemin uzunluğu kadar esnedi sirenler
Beyaz bir melek başucumda belirdi
Anne geliyorum tut ellerimi
Anestezi yaptırdım yokluğunda günlerime
Lokal uyuşukluk bıraktığın ellerime
Kalbim morfin tutmayan sancıya emanet
Kriz gelince sözcükler ağladı
Şiddetli yağmur yağdı saçlarıma
Bir tablet ayrılık demledim fincanımda
Kendime geldiğimde küsmüştüm hayata
Çığlık atıyorum enjekte olunca salgı
Sözlerime minik operasyon yapıyorum
Sevdama çift dikiş atarken
Sekresyona boğulanları atıyorum
Damar yolum açık sevdana düştü düşeli
Kanımın heparin değerleri çok yüksek
Hafif sarı yelek gördüm plazmaydı sanki
Tutmazsan nabzımı ölüm gelecek
Ringer diye kapı gıcırtısıydı kolumun içinde
Kanayan ruhumla birlikte süzüldüm avluya
Normalden hızlı atıyor kalbimde aşkın
Aritmiyim biliyorum sevgin tüter burnumda
Şimdi çarpıntı geldi bilesin
Burkulmuş bakış fırlattım aynaya
Tabip neylesin kalbi durmuş bedeni
Araftayım ne kadar hain gözüküyor dünya
—Yüz on iki kere öldüm…
—Yüz on iki kere öldüm…