Online Üye
Online Ziyaretçi
Çok yönlü hüzünlerin içerisinde
Kendi damak tadına göre çiğniyordun hayatı
Ağız dolusu konuşurken
Boğazına düğümlenen suskunluğu göstermekten utanmadın
Dudaklarının arasında ezilirken kederin
Çığlıklarını söze dönüştürecek
Kararlı ıslıkların olmadı hiç
Hep bir yerlerde açılmış gediklerin içindeydin
Kuşların taşlıklarında biriktirdiğin özgürlüğünle
Boyundan büyük hayallerin tutsağı oldun…
Genetikti çarpık hayaller biliyorum
Bölük pörçük yaşamın ardından
Bir lokmada yuttun maziyi
Atiye hiçbir şey bırakmadan
Sözcüklerin ağırlığıyla tek başına kaldın
Bir harf düşse yere
Yarım kalacakmış gibi çenende birikti onca söz…
Bense güç bela aşındım hayallerinde kalabilmek için,
Henüz tomurcuk safhasındayken
Kılcal damarlarına tutunan
Yorgun bir diş oldum
Bakımsız sararmış umutlarının arasında
Savdığın duyguların içinde çürüdüm
Fark edemedin
İç savaşın ortasında sızıntı halinde aktım yüreğine…
Başından beri ihmal edişin
Sancı olup kanatsada ruhunu
Tedavisi mümkün olmadı kavuşmamızın
Yine de son ümit
Doldurdun boşluklarımı
Ayrılığa çare bulamadı hiçbir güç
İlk darbede düştü dolgusu
Avuntuların
Her dokunanın kendi icadı zannettiği
Darağacı yanılgılarında sallandırdın gövdemi sonunda
Gözlerini kapat, cesedimi yastığının altına koy
Apseli tesellilerin içinde mecbursun artık unutulmaya
Birazdan diş perisi alıp götürecek
Varlığına son verdiğin bedenimi
Hiçbir protez duygular tutmazken yerimi
Ağız kokusuna birebir umutlarla
Macunlayıp yarınları
Avucuna bıraktım ümitsiz hayallerimi
Aksak konuşmalarında hep aklına gelsem de
Bundan sonra yoluna bensiz devam edeceksin…
// Sevgi Özlem Özcü //
“gizLi özNe “
Not:
Herkes biraz masumdu sevgiler sürüklenirken günaha
Ve herkesçe kabul görürdü aşklar
Görüntünü gizlemeden önce aynalar
İpe dizdiğin leş sevdaları çek kerpeteninle
Nasılsa yükün hafif
Biraz daha kabarsın aşkın sicili…