Online Üye
Online Ziyaretçi
taziye bekleyen günler köpürmüştü
gözler ucunda serilmiş yerde yatan
bir kalem tortusu büyüklüğünde
emeli boyundan büyük olan caddelerde
ses vermek en yüce alışveriş
doğmadan önce ağlayan sabahınız varsa
hazır olmalısınız huzura ve hüzne
mutlulukla diz dövmek yormaz insanı
bir kalem nadası beyni terletir belki
uzak kalmamak gerek ufuk meşalesine
gece güneşinin gerdanlığını takabilmek için
takı istemez kalem,ilham oldukça
bu senin bildiğin manivela,ruhu kaldıramaz
hançerlenmiş perdelerde bir göz gölgesi
hemen anlarsın ki gözyaşları gezinmiş
buraya kadar anlattıklarım,yazdıklarımdı
yazamadıklarımla sokağa çıkışım bin hayıf
terane olmak istemeyen takılarımı
çekmecemde saklıyorum
bir tâk dilencisi kapımı tıklarsa
uzatıp verebilmek için..
ıslanmış mendilimde cesur bir himmet
bu kıvılcım yeter kafiyelerimin peyzajına
tabağımdaki şamatayı bırakıyorum sunak gölgesine
tek bu mudur yorgun dertten kurtuluş?
gece gözyaşları destara akıtılır
sedef macunuyla bir misafir olunacaksa
dâyesi sessizlik ve yalnızlık
iki elinden tutan rikkat dakikalarının
susmayan şehrengizi budur çözülmeyen
kimseyi rahatsız etmeyen süpürge bakışlar
toz bağlamış camları eritir
biteviye kalabalıklar asfaltı ezerken
dinç gölgeler nadir tebessümleriyle uğrarlar
bir bakışın hatırına
sabah olmadan ve gün dolmadan..
serap görülmez uhrevi yağmur altında
evimi de ıslatan behre,merhaba!
mergup elbiseler göz istemeyince
rüya burgacını gulyabaniye veriyorum
kezzap kupasını kim taşımak ister!
sokak lambaları bataklığı hicvediyor
uyanmayanlar bunu duyamadı
kavanoz içinde sesli ağlamak budur
yanarken yandığını ateşe söylememek..
açıyorum kapımı bir tıkırtı üzerine
paspasıma bırakılan mektuba uzanıyor ellerim
ellerim ruhumu sıvazlıyor ve ağlıyorum
uzaklardan kaynayarak gelmiş kelimeler bunlar
içime dökülüyor ve içimi yakıyor
nasıl uyurum bu güneşli saatte
sözleri bir bekçiye benzemese de
bekçi oluyorum anlattıklarına
meğer her gece kapımdaymış
dumanındaki fincan eşliğinde
muhabbetin harmanlandığı huzur kemeri
Gürsel ÇOPUR