Koca İstanbul esas burdan alır şöhretini…
Evliyâlarla melekler bulunan ilçe bura.
Bilmeyenler beni anlar mı desem kıymetini:
Taşı, toz-toprağı altın ne ağır külçe bura!

Ne desem boş… Bu hudutlardan uzak yerde bana,
Yaşamak zorlu savaş… Ruh daralır, kasvet olur.
Onu bir kez görüp esrârına hayrân olana,
Başka bir şehri bırak, başkaca semt gurbet olur…

Yine Fâtih’te bugün tatlı pazar manzarası…
Kaldırımlarda dizilmiş küçük iskemlelerin,
’’Geçemezsin, gel otur!’’ der gibi pek dar arası…

En güzel dost ile bir kopkoyu hoş sohbet için,
Açarak sırtını derhal çağırır kendisine,
Sonra tavşankanı çaylar ve tütün faslı yine…

Vezni: feilâtün feilâtün feilâtün feilün 
( Sone başlıklı yazı aruzperver tarafından 28.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.