İnsandaki kalbi,
Pâk eyledi Rabbi…


Öyleyse aman kalbini kirletme sakın ha!
Zîrâ ki ömür çok kısa değmez bu günâha!


Çöz bağları koş gel
En zirveye yüksel!


Yâ Rab, nice sâlih nice ihlaslı kulun var,
Onlarla uyandır bizi mahşerde sabâha!


Sâlihlere, Mevlâ
Ver cennet-i âlâ!


Hem sözleri hem gözleri kaçmakta haramdan,
Gözler, göze değmişse döner başka cenâha!


En kirli muhitte,
Takvâ budur işte!


Yırtılsa alınlar yine kaldırmayacaklar,
Her vakt-i namaz secdededir başlar İlâh’a!


İzzet ve asâlet,
Bir tek budur elbet!


Hakkıyla kul olmaktır asıl gâye, önünde
Hürmet ve huşû içre eğildikleri Şâh'a!


Tüm gâye kul olmak
Azmiyle kül olmak…


Sîmâları bir nurlu ki –teşbihte hatâ yok-
Parlaklığı bin parmak ısırtır gibi mâha!


Hepsinde o nur var,
Hepsinde huzur var…


Hakan hadi nefsî hevesattan el etek çek,
Her kirli emel kaç yüzü döndürdü siyâha!


Sıyrıl da hevâdan,
Bul rahmeti Hakan!

 

Vezni:
mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
-mef’ûlü feûlün-

 

( Müstezat başlıklı yazı aruzperver tarafından 4.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.