Terza Rima
Gün olur, maskeler berâber iner...
Son vapur kalkar artık iskeleden
Ve yanar gökyüzünde meş'aleler...
Gecenin hüznüdür bu sahnelenen...
İntikam hasretiyle yer tutuşur;
Bir uzun cümle nokta beklerken...
Ey seferden yorulmuş eski vapur!
Bembeyaz yüzlerin karardığı an,
Vardığın yerde, söyle, var mı huzur?
Bir nesil... Ah melâli anlamayan...
Vaktimiz doldu, yol göründü bu kez.
En varılmaz diyâra sür kaptan!
Ki giden, aynı yerde beklenmez...
-feilâtün mefâilün feilün (fa'lün)-
(
Terza Rima başlıklı yazı
aruzperver tarafından
28.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
