Online Üye
Online Ziyaretçi
Elde varken
cevherin, gönlünde kasvetler neden;
Çağlıyorken şûleler,
şehrinde nefretler neden!
Cisme nurlar
yükle hep bağrında yansın hikmetin;
Başlıyorken
mevsimin, bahçende mihnetler neden!
Gözlerinden
çıkmasın katranla bir bir damlalar;
Dağlanırken
meskenin, cânında hasretler neden!
Aşkı yığsın
yolların, hüzzamların canlanmasın;
Bağda varken
sümbülün, sözlerde şirretler neden!
Başlasın Pervâne
tekrar bülbülün nur faslına;
Sazda varken
neşveler, mecliste cinnetler neden!
( fâ i lâ tün
/ fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )