4+4+4 GERÇEÐÝ

        Türkiye’de 50 yýla aþkýndýr devam eden eðitim sorunu katlanarak hayatýný idame etmeye devam ediyor. Özellikle son 10 yýlda üç eðitim bakanýnýn eðitime vurduklarý darbe ise uzun yýllar bu sorunun çözüme kapalý olacaðýný gösteriyor. Hüseyin Çelikle artan eðitim krizi Nimet Çubukçu ve son olarak Ömer Dinçer’le kriz katlanýyor. Ülkemizde her þeyin birilerin talimatý üzerine geliþiyor olmasý ve eðitim gibi hassas bir konunun da ayný mantýkla devam ediyor olmasý vahim bir olaydýr. Kendilerin bile bihaber olduklarý eðitim sistemleri gelecek nesli derinden sarsacak olmalarý pek umursadýklarý bir olay deðildir. Nede olsa kendi çocuklarý özel okullarda eðitim alacaklar. Olan maddi yetersizlikler yaþayan vatandaþlara olacak.  Baþbakanýn talimatýyla harekete geçen eðitim bakaný Ömer Dinçer yeni bir eðitim sistemiyle ve kimsenin ne olduðunu bilmediði bir sistemle gündeme geldi. Bu sistem son günlerde gündemde olan 4+4+4’tür. Bu yeni sistemi hýzlý bir þekilde meclisten geçiren hükümet bu yýlda hayata geçirilmiþtir. Uzmanlarýn bütün itirazlarýna kulak asmayan hükümet bu sistemle alacaklarý rantý düþünmekteler.

Temel olarak muhafazakâr bir yapýya sahip olan Türkiye halký ne yazýk ki buradan darbe aldýklarýnýn farkýnda deðildir. Baþbakanýn muhafazakâr bir toplum yaratacaðýz söylemine kanan halk, iþin aslýnýn böyle olmadýðýný çok yakýn bir zaman da görecektir. Ýþin aslýna geçmeden evvel olayýn fiziki þartlarýna deðinelim.

Türkiye’de derslik sorunu olduðu aþikârken bu yýl okula baþlayacak olan öðrenci sayýsý ikiye katlanmýþtýr. 60-66 aylýk çocuklarýn 70-80 kiþilik sýnýflarda nasýl bir eðitim alacaklarý bilinemez. Okullarda ki tuvalet gibi hijyenik sorunlarý ve fiziki koþullarý ise baþlý baþýna sorunlardýr. Bu ve buna benzer sorunlar çocuðun ilk günlerde okuldan soðumasýna neden olabileceði gibi psikolojik travmalarý da beraberinde getirebilir. Okullar da þu an eðitim veren öðretmenlerde bu durumdan þikâyetçi. Çünkü kendileri bile bu konuda yeterli eðitim almadýklarýný ifade ediyorlar. Bu sorunlar yýðýnýyla eðitimin ilk haftasýný sorunlarla geride býkmak üzeriyiz.

Þimdi bu yeni eðitim sistemi ile amaçlananlara deðinelim.

1- ÝTÝBARSIZLAÞTIRMA:

“Öðretmenler her fýrsattan yararlanarak halka koþmalý, halk ile beraber olmalý ve halk, öðretmenin çocuða yalnýz alfabe okutan bir varlýktan ibaret olmayacaðýný anlamalýdýr.”

“Öðretmenler! Yeni nesli, cumhuriyetin fedakâr öðretmen ve eðitimcileri, sizler yetiþtireceksiniz. Ve yeni nesil, sizin eseriniz olacaktýr. Eserin kýymeti, sizin maharetiniz ve fedakârlýðýnýz derecesiyle orantýlý bulunacaktýr. Cumhuriyet; fikren, ilmen, fenlen, bedenen kuvvetli ve yüksek karakterli koruyucular ister! Yeni nesli, bu özellik ve kabiliyette yetiþtirmek sizin elinizdedir... Sizin baþarýnýz, Cumhuriyetin baþarýsý olacaktýr”

“Geleceðin güvencesi saðlam temellere dayalý bir eðitime, eðitim ise öðretmene dayalýdýr.”

                                                                                                                  Mustafa kemal

Mustafa kemal bu sözlerle eðitim ve öðretmenin önemine dikkat çekmiþtir. Ancak son on yýlda mesleki anlamda itibarý zedelenmiþ bir meslek konumuna düþürülmüþtür. Özellikle kpss sýnavlarýnda yaþanan sýkandalar öðretmenleri yýprattýðý gibi mesleðe olan ilgiyi de azaltmýþtýr.

2- VERÝMSÝZLÝK:

Bu yeni sistemle aslýnda amaçlanan çaðdaþ bir eðitim deðildir. Aksine verimsiz bir eðitimdir. Bu sayede devlet okullarýnýn önemi kalmayacak. Toplum bütün yatýrýmlarýný çocuðunu özel okula göndermek için kullanacak.

3- ÖZELLEÞTÝRME:

Ýtibarý kalmamýþ bir meslek ve devlet okulu… Verimsiz bir eðitimle özelleþtirmenin kapýlarýný açacaktýr. Ömer Dinçer in iþletmeci olduðunu göz önüne aldýðýmýzda bu mantýklý bir yöntem olarak gözümüze iliþiyor. Dershanelerin okula dönüþmesinin talimatýný veren baþbakanýn amacý da budur. Yani temel amaç eðitiminde özelleþtirilmesidir.

Kýsaca;

Eðitim her vatandaþýn en doðal hakkýdýr. Hakkýnýza sahip çýkýn.

                                                                                                      ATEÞ