Ruhum Ruhuna Emanet
Öyle doluyum ki seninle
Can buluyorum aldığım her nefeste
Yokluğunda, sensizliği soluyorum
Can çekişiyorum
Yazdığın hasret cümlerindeki
"Özledim" demelerin düşerken yâdıma
Yüreğin yüreğime dokunuyor sevgili
Gözlerin, gözlerimden okunuyor
Baş başa kalıyor sensizlikle
Kalbimin sana sürgünlüğü
Oysa, değildir hüznüme merhem
Karanlık yokluğunda
Yaşadığım hiç bir gecem
Bilseydin sana adanmış şiirleri
Dualarımı duysaydın
Koştururken gözlerin
Bilinmez sevinçlere
Bu yüreği bırakamazdın
Ne boşluğun dolar şimdi
Ne kapanır açtığın yaram
Alışamazken ruhum sensizliğe
Gidişinin karanlık silueti dayanır
Apansız vedanı bıraktığın gönlüme
Mahrum bırakma sevgili
Beni senden, yüreğinden...
Hasretini tüttürme bağrımda
İçimi ateşine atma
Ruhum, ruhunla can buluyor unutma
Her anımda, hep aklımdasın
Benliğimi sarar hayali, varlığının
Durmadan yanar içimdeki volkan
Avutamam kendimi
Gölgelerim arınsın sensizlik kibrinden
Gözlerimdeki inatçı hüzünler kaybolsun
Artık ben, yüreğimin içindeki 'sen'im
Ruhuma giydiğim en güzel elbise
Senin ruhundur sevdiğim...
Ayşe Duran
(
Ruhum Ruhuna Emanet başlıklı yazı
Ayşe Duran tarafından
17.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
