Itır kokulu
sümbül uyanmaz dağlarımda,
Nehirler deryalara
akamadı bir türlü.
Bağbanlarım
şaşkınca geziyor bağlarımda,
Şehirler hüzzamları
yıkamadı bir türlü.
Kanlı yaşlar
çoğaldı ceylan gibi gözlerde,
Sevda alevi
yoktu, poyraz vardı közlerde,
Zamanlar
yorgun düştü, hüsran yandı yüzlerde,
İksirler ab-ı
hayat yakamadı bir türlü.
Güllerin
hünerleri bülbülleri ağlatır,
Leyla’nın
dudakları hüzünleri çağlatır,
Koşmalar
durmaksızın karaları bağlatır,
Şairler
cevherlere bakamadı bir türlü.
Korla doldu
sakinin elindeki kâseler,
Neyin
iniltisiyle çoğaldı vesveseler,
Kurudu gitti
birden güllerdeki buseler,
Şiirler aşkı
kalbe sokamadı bir türlü.
Pervane kursa
da aşk, bozuluyor meşkleri,
Canlarım
vurgun yemiş, yıktırıyor köşkleri,
Mecnun ağıtlar
yığıp süzdürüyor eşkleri,
Mahirler
gafletlerden çıkamadı bir türlü.
NOT:
Yukarıdaki şiirim çifte ayakla yazılmıştır. Bilgilerinize sunuyorum.
1.
Nehirler / şehirler /iksirler / şairler / şiirler / mahirler
2.
Akamadı / yıkamadı / yakamadı /bakamadı / sokamadı / çıkamadı