Lebde isyan dökme yârim, mevsimin hiç solmasýn;

Derde dertler katma yârim, takvimin can yolmasýn.

Kirpiðinden çýkmasýn kan, zülfe karlar girmesin;

Baðra mâtem süzme yârim, iklimin hâr dolmasýn.

Güllerim nur, bülbülüm meþk zerk edip dursun sana;

Câna hicran sokma yârim, taksimin dert salmasýn.

Câma iksir doldurup dur, bozma hiç sen neþvemi;

Sûzinaklar yýðma yârim, takvimin zâr kýlmasýn.

Ýnleyen Pervâne’nin gönlünde taht kurdun güzel;

Þehre bühtan sarma yârim, hâkimin kalp almasýn.

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )