Sonra Sara’ya döndü, sesi yumuşadı.
“Ancak kendinle tamam olduğunda, diğer insanlarla gerçekten bir ilişki kurabilirsin. Kendini tanımadan başkasıyla yakınlık kurmak... İki eksikliğin birbirine yaslanmasıdır. Ve ne zaman biri eğilirse, diğeri de yıkılır. Ama sen dimdik duruyorsan, kendi başına var olabiliyorsan, işte o zaman ilişki değil, gerçek birlik olur. Bir paylaşım... Bir dans... bir ruh temasına dönüşür.”
Parmaklarını birbirine geçirip bir anlık bir dua edermiş gibi tuttu.
“Ve işte o zaman... İnsanlar seni sevdiği için değil, sen olduğun için seninle birlikte olurlar. Sen de onları sadece seversin. Kontrol etmeye çalışmadan, yön vermeye kalkmadan, sahiplenmeden. Çünkü bilirsin ki, gerçek sevgi sahip olmak değil... Tanıklık etmektir. O varlığın güzelliğine, ruhunun ışığına, seninle geçip giden o mucizevi ana…”
Sara derin bir nefes aldı.
O an içi tuhaf bir şekilde rahattı.
Belki ilk kez, birini sevebilmenin, aslında önce kendine sarılabilmekle mümkün olduğunu fark ediyordu.
Ve Erika Hanım'ın bakışlarında bu fark edişe onay veren, sessiz ama güçlü bir ışık parlıyordu.
..
Mart 2025
Gaziantep
