Yuvadan düşüp,kanadı kırılmış kuşlar misali…
Ya benim minik kuşlarım ? Güzeller güzeli kızlarım ?..
Yuvadan düşüp,kanadı kırılmış kuşlar misali…
İki gözümün nuru..Canımdan çok sevdiklerim…
Uğrunda ölesim gelirken,talihsiz kızlarım!.
Unutulası değil,unutamam ki..Ne mümkün?..
Bin yıllık sevgili ne ki?…Sevgiliden öte…
Gençlik Aşkımdan öte..Canımdan öte…
Solacak zannerek,öpmeğe kıyamadığım gül yanakları,
Bukle-bukle ,kadife gibi saçlarıı okşardım sadece..
Nasıl da uçup-gittiler yuvalarından?..
Kanadı kırık kuşlar misali,yuvalarından düşüp !..
Alıp ta avucuma ısıtamam ki…
Isıtmağa uğraştığım minik yavru kuş misali..
Kimler ısıtıp,kim koruyacak donmuş kalplerini?..
Anası,babası,tüm aile,koşmadık mı arkalarından?..
Sessiz çığlıklarımızla…Yuvadan kopup gelen ana kuşlar gibi…
Tutup ta narin kanatlarından koruyamadık,
Uçuramadık yuvamıza..
UNUT,UNUTABİLİRSEN,..BİN YILLIK SEVGİLİ ne ki?!..
ZAYIF DEĞİLLERDİ,GÜÇSÜZ HİÇ DEĞİL..
Neslimiz için atmamıştık ki,yuvamızdan…
Uçuverdiler ansızın….Bakakaldık arkalarından..
Gagasına kondurduğum minik öpücükten sonra,
Fazla yaşamamıştı minik kuş!..
Benim kuşlarım yaşıyorlar..Yuvadan uzak…
Kimi Kader diyor,kimisi Talih;
Zamansız açmışlardı kanatlarını..Zamansız..
Başka yuvalar kurmak için,yuvamızdan sıcak..
Yetmedi düşleri,yetmedi..
Yetmedi minicik akılları.,yetmedi..
Hadi unut..Unutabilirsen?..Bin yıllık sevgili ne ki?!..
Unutulası değil,kızgın kor misali,dağlar yüreğimi!..
Unuttum da gençlik AŞKIMI,unutamadım yavrularımı…
Unutamamam ki…
.———-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2004