Online Üye
Online Ziyaretçi
Sahipsiz
Otobüsün camından sarkan gözlerimle
Eski tutkuları arayarak geçiyorum
Bogazın karanlık sularından
Öteki kıyıya
Sessizce
Gecenin döşeğinden kalkıyor
Ay
Bir suçlu gibi mahçup
Sabahın hayrına güveniyorum
İlk bahar kapıda
Ama
Sahipsiz bir ayaz sarıyor tenimi
Bu kentin
İnsanları gibi
İklimi de kararsız
İstanbul’a kar yağıyor
Her köşe başından
Yalnızlık sırıtıyor yüzüme
Ve
Sevgilim!
Nerede olduğumu bilmiyor
Aklımda
Ona
İstanbul'da olduğumu
İhbar etmemi öğütleyen
Jurnalci bir imge dolanıyor
Kentin
Bakışlarında donan
Kaçak aşklarına inat…
Taylan KOÇ