Bakar da içinin som aynasýna.
Çekilir kýrk aynalý has odasýna.
Ýçinde ummanlar huruþan eder.
Orda neler neler temaþa eder.
Bilemeyiz neyin varýr farkýna.

Aynasýnda renkler sükun içinde.
Sükun sonsuzluðun iskelesinde.
Zaman mercan tespih çeker elinde.
Acaba ne duyar ne yazar suya.
Dalar som aynada gözsüz uykuya.

Ýçindeki billûr aþk deryasýnda,
Kaf daðýndan gelen güzeli bulur,
Hakikat aklýyla gönlünü alýr.
Cürufunu atar saf özü kalýr.
Hüzünle sevinci ayný potada.
Ankara,25.04.2008 Ýbrahim KÝLÝK