AŞK KANYONUNDA İMDİN
Şu mahsun yüreğime cemrelerle düştün sen
Bir bahar sabahında gönlüme akıverdin
Uçarken kanat kanat alnıma değdi busen
Ateşleyip fitili kalbimi yakıverdin
Yolumu kaybettiğim aşk kanyonunda imdin
Onmaz illete düşen, dertli kalbime emdin
Yeşeren ümitleri atıp ummana gömdün
Neden diye sorunca anlamsız bakıverdin
Yel estikçe savrulup yalnızlıktan üşüyen
Küçük garip serçeye sıcacık bir aşiyan
Yaşlı ulu çınardın dallarında taşıyan
Beklenmedik bir anda yaprağın döküverdin
Baharını beklerken kara kışlara döndün
Fırtınalı yaşama kapalı, ters bir yöndün
Uçan balonlar gibi, yükselip birden söndün
Nedametle aniden önümde çöküverdin
Uzaklarda olsan da bu gönül seni arar
Yardım et Nilüfer’e koş, gel yarasını sar
Her gecenin sonunda, muhakkak güneş doğar
Beklerken şafağını boynunu büküverdin
NİLÜFER SARP
MART...2013
ANKARA