Gönül yanarken, hasret melali üzerken

Gözler biçare olarak umut adýna ederken, boyun bükülüyor

Mehtap halime sesleniyor, sabýr yumaðý içimde büyüyor, söz düþ e esir olup üþütüyor

Seslenemiyorum, kimselere içimi ayan edemiyorum, korkunun eþiðinde ne düþünüyorum

Bin bir sual geçiyor içimden, soramýyorum

Murat adýna haz almaktan neden bu kadar uzaklaþýyorum

Niçin yýlgýnlýk hazanýnda, güz mevsiminin kucaðýnda bocalýyorum, ne yapýyorum

Dokunduðum yapraðýn, çamurlaþan topraðýn, tenimi yalnýz býrakmayan ayazýn farkýndayým

Can, canana mý adanmalý, onun için aðlamalý

Yakan ve acýtan elem ruha azap yaþatmamalý, gönül pak olmalý

Feveran eden hal bu kadar periþan olmadan, bir ömrü muhabbet ve sürura býrakmalý

Hak adýna kalbin dili payidar olmalý, hýnç ve hýrs sevgiye bulaþmadan, sevdasý için coþmalý

Ýnsan öncelikle nefesin sahibine kul olmalý

Riyadan ve zandan kurtulup ruhunu arýndýrmalý, gönül mesrur kalmalý

Akýl nimetini ve irade ulviyetini yadsýmadan hakkýyla dimaðsýyla birlikte farkýný edinmeli

Ne oldum demeden, kimliði ve niteliði konusunda ihlasýn þevkini halinde ve edebince dert edinmeli

Mustafa CÝLASUN