Güneş görmeyen odalarda,
Yitirmişliğin ve onca sefaletin ortasında,
Umut arıyorum.
Endişelerim nöbette
Bense uykusuzum yine.
Kalemim elimde,
Yazıyorum yine.

Umudun uğramadığı bu şehirde
Hayal kırıklığı ve
gözyaşları hakim.
Korkularım nöbette
Bense uykusuzum yine.
Dinmiyor gözyaşlarım,
Bitmiyor bu karanlık geceler.
Kalbim kırık,kalbim yaralı
Hüzün var dört bir yanımda
Ve ben yine yalnızım!
( Yitirmişlik başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 30.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu