Günlerden bir gün bilinmez hangi gün

Gülün baharý beklediði

Goncalarýn açmaya hazýrlandýðý

Mutluluðun kýrlara papatyalarý býraktýðý gün

Bir ülke varmýþ çok güzel

Her köþesinde ayrý bir renk çiçek açar

Kýþýn bile güz gülleri solmazmýþ

Bu ülkede çoðu zaman halk mutsuz

Geçim derdine düþüp

O güzelliklerin farkýna varamazmýþ

Ýþte yine bir gün bilinmez hangi gün

Bir martý aðlýyormuþ sahil de gözleri ölgün

Gökyüzü mavi, deniz hafif dalgalý serin

Kýrlar yemyeþil mor menekþeler

Aslýnda oldukça güzel bir günmüþ ama

Martý niye aðlýyormuþ merak etmiþ yerdeki karýnca

Neden bu keder gözyaþý sevgili martý?

Bak etrafýna bahar geldi tomurcuklar açtý!

Martý susmuþ, deniz biliyormuþ onun derdini

Bir iç geçirmiþ sessizce

Ruhunda kasvet kalbinde hüzün

‘Bahar gelse ne olur bu ülkeye’ demiþ içinden

Ýnsanlar umutsuz gönüller aþksýz

Nasýl mutlu olurum onlar böyle iken

Deniz susmuþ martý susmuþ

Karýnca anlatmasa da anlamýþ martýnýn derdini

Atmýþ sýrtýndan minicik yükünü

Ve demiþ ki;

Madem bu güzel ülkede üzüntü keder var

Madem bölünüyor parçalanýyor halklar

Madem baharý görmeyecek kadar umutsuz mutsuz herkes

Benim bu dünyada ne iþim var

Ya birlikte güleriz birlikte sevinir neþeleniriz

Tek yürek olur aþarýz tüm sorunlarý

Susar bu sessiz haykýrýþlar

Ya da yemem içmem ölürüm

Küçücük bir karýncayým ama benimde vataným bu topraklar

Ey güzel ülkenin insanlarý birlik olun

Elele verin haydi yýkýn yine bendinizi

Siz gafil olursanýz

Ölecek bilin bu ülkede martýlar karýncalar

Günlerden bir gün bilinmez hangi gün

Gelmeli ülkeme huzur baharla

Gülmeli þu aðlayan çocuk, gözleri parlamalý

Yeniden ve sonsuza kadar

Gönül sancaðýnda umutlar dalgalanmalý

O zaman, iþte o zamandýr benim düðünüm

Þ.AYDOÐAN / GÜLCENAZ