Gecenin dem vurduğu saatte
Masanda bir fincan acı kahve
ile bekle beni.
Bilirsin
Bir zamanlar ben sade
kahve içerdim
Sen ise orta şekerli.
Akreple yelkovan vuslata
ermeden
Saatler on ikiyi vurmadan
Ay bulutların arkasına
gizlenmeden bir gece,
Bir gece mutlaka geleceğim.
Sen duman altı olmuş
odanda
Acı tütününü üst üstüne
yakıp
Duvarda duran resmime
bakarken
Ben hep uzaktan
izleyeceğim seni.
Ruhunda kızılca kıyametler
koparken
Titreyen ellerinle ateşe
versen de
Kahve içerken çekilmiş
olan resmimizi
Ömrünce unutamaycaksın
Bakışlarım sana hatıra
kalsın diyen
O bir çift buğulu
gözlerimi.
İşte geldim kapındayım
Hadi al beni içeri.
Korkma sende kalmaya değil
Sende ki beni almaya
geldim
Nasıl olsa buğulu gözlerim
Son nefese kadar yalnız bırakmayacaklar seni.