Ağlama Çocuk
Ağlama çocuk!
Anlamazlar bunlar gözyaşının değerini
İçi dışı riya olmuş sırıtıyorlar
Bir avuç para için satmış hür iradesini
Tıkmışlar seni dört duvara
Atari ile oyalıyorlar
İtiraz et yık şu beton yığınlarını
Erik dallarında masalların kaldı
Evin yok artık apartman hücren var
Ot bitmiyor bahçesiz şehirlerde
Koparmışlar kırda gülü dalından
Ağlama çocuk!
Ne anlar bunlar gelincik şurubundan
Ben çocukluğumu Affan dedeye sattım
Renk renk misketler verdi bana
Pembe elbisemi kırmızı papuçlarımı
Bir bayram sabahı koydu yatağımın başucuna
Sen bilmezsin yeşil yıllardı o zamanlar
Bizim sek sek taşlarımız vardı
Hıdrellez ateşleriyle aydınlanırdı sokaklar
Elim sende gönlüm kimde kahkahalar atardık
Ama mutluyduk kanatsız uçardık
Ağlama çocuk!
Anlamazlar bunlar asıl derdini
İçin daralıyor şu cam oyuncağın gözlerinde
Koşmak zıplamak istiyorsun biliyorum
Maus dedikleri sahte bir fare elinde
Gofretle cipsle avunuyorsun
Hani elma şekerin hani yanaklarındaki kırmızı şeker izleri?
Yazık be çocuk sen yaşamıyorsun!
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ
(
Ağlama Çocuk başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
10.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
