Bir gün daha geçti.
Saymadım günleri,


Çok uzun bir gündü yaşama dönmek istiyordum
Şiddeti kendinden büyük bir iç savaşın içindeydim
Hava ağır bir barut kokusuyla kaplıydı
Ve kuşlar uçma yeteneklerini bu yüzden kaybetmişlerdi
-Kuşlar üstüme yürüyordu.

İstanbul’un en işlek sahilinde, kaldırımın denize yakın tarafındaydım.
Mutlulukta ve hüzünde,hep bir kar havası vardı.
Her temas iz bıraktığından, İnsanın en çok parmakları üşürdu
Sürekli yağmalanan bir kentte, hayatla aynı masaya düşmüştüm.
-Gerçeklerle yüz yüzeydim.

Dublajsız, altyazısız bir filmin onuncu dakikasındaydım.
Kırılan, patlayanlar camlar heyecan yaratıyor.
Korkunç bir film, beyaz perdemi ikiye bölüyordu
Önümde Kamera arkası, ardımda çekim hatalarım
-Aklımda sen vardın.

Yıpranan, parçalanan, kırılan, sökülen bir eşya gibiydim
Çok uzun bir gündü İkea’dan dönüyordum.
Rüzgâr kapımı çaldı.
Yüzüm karanlığa döndü.
-İçimdeki fırtına dindi.

Şimdi,
Çok sevilenler listesinde atlanan bir şarkıyım.


26/12/012

( Sea’ttle Sahnesi başlıklı yazı cemkaliman tarafından 12.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu