Yaşamaya Çabalarken...



Filizlenen bir ağaç toprağına kök salan
Dedi; gel yağ üstüme bilsem ki hepsi yalan...

Yalan yok bulutumda aşktır üstüne yağan
Islatsa da kurutmak için güneştir doğan...

Uzattı dallarını mavimsi gökyüzüne
Sarı
kırmızı güneş, gülümsedi yüzüne...

Emdi sıcaklığını çiçek tomurcuk verdi
Açtı yapraklarını
sevgiyle bir bir gerdi...

Bulutun arasından gökkuşağı göründü
Renkleriyle
göz kırptı, aşk bahara büründü...

Kısa sürdü mutluluk kış kapısını çaldı
Beyaz kara bulandı, o da payını aldı...

Yitirmedi umudu, içte güzellik buldu
Yaşaması gerekti buda gidecek yoldu...

Her şeyi tadacaktı mademki var olmuştu
Sonbahar geldiğinde yaprakları solmuştu...

Yağmur, güneş, toprak, yel, hepsine ihtiyaç var
Sizsiz kalırsa eğer,
güzel dünya ona dar...

Tabiat evresine tüm gücüyle direndi
Elinde balta gelen
ölüm hükmü verendi...

Yaratana seslendi, yapılan revamıydı
İnsanoğlunu ıslah eylemek devamıydı...

25.01.2013__________________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş
 
 
 
 
( Yaşamaya Çabalarken... başlıklı yazı Seher_Yeli tarafından 14.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu