SEVGİLİ PEYGAMBERİM
Cehalet karanlığında insan
Taştandı putlar, ağaçtandı tanrılar
Kâbe’nin içersinde,
Kızlar utanç timsali
Diri diri gömülürken toprağa
Kureyş’te bir yıldız
Amine’nin gözdesi,
Ana karnında yetim
Doğruluğun simgesi Muhammed’ül Emin
Nur yağar Mekke dağlarına
Cebrail kanadıyla,
“Oku” diyor Mevlası Muhammed’e
Kalbe doğan huzurla,
Bin aydan hayırlı gecelerde,
Bir yetim, bir öksüz yüreğinden
İnsanlık yağar yeryüzüne
Ayet ayet süzülürken özüne.
“La ilahe illallah”
Allahtan başka ilah yoktur
İnsanlar hep kardeştir,
Sevin, sevilin
Yalnız Hak’kın önünde eğilin.
Ben sadece elçiyim;
Nasara gibi ilahlaştırmayın beni
Kureyişli, kuru ekmek yiyen
Dul bir kadının oğluyum,
Rabbimin selamını getirdim size
Kuran’ın buyruğunda
Sevgi dolu, kardeşlik dolu
İnsanlık okulunda.
Zalimler nura karşı,
Ayaklandı Ebu Lehepler,
Kudurdu Ebu Cehiller
Eşit olur mu hiç, hizmetçi ile asiller
Eşit olur mu hiç kölelerle biz hürler
Cefanın bin türlüsüyle çullandılar
İmanlılar üstüne.
Medine sevgi seli
Akabe’de sözleşti,
Allah’ın Resulüyle gönülleri birleşti,
Bir kutlu hicret oldu, imanlılar göçünde,
Ensar paylaşırken tüm varlığını
Muhacir kardeşliğinde
İşte İslam devleti, işte can kardeşliği
Dal verdi çiçek verdi,
Doğumunda yıkılan Kisranın sarayları
İslam nuruna kandı
İnsanlık meşalesi yedi cihanda yandı.
Bir veda hutbesinde
Konu yine insandı;
Ey insanlar! Sevin sevilin
Hepiniz Âdemin çocukları,
Âdem’se topraktandır.
Ne Arap’ın Arap olmayana
Ne kırmızı tenlinin siyah tenliye
Üstünlüğü vardır,
Üstünlük sevgide insanlıkta
İmanda ve takvadadır.
Kardeşlikle barışın
Hak yolunda yarışın
Emanetim Kuran’dır, sarılın sünnetime
O zaman Cennet olur
Dünyalar ümmetime!
Ey! Sevgili peygamberim!
Seni canımdan çok severim.
Selam olsun beşeriyet nuruna,
Selam kâinatın Efendisine
Selam Hatem-ül Enbiyaya
Selam Muhammet Mustafa’ya!
H.İbrahim SAKARYA