Ey Kalbimin Hicranpayesi, Sürur Neşesi!
Kaç zamandır soramadım
İçime attım, meşguliyetadına kandım evet, aldandım
Mütehassis olan bitkalbin incinmesi, hiç söz etmeden edebi nefeslenmesi ne latif
Ve fakat bu hakikatianlamak için hissiyatım, naifliği terennüm ederek, tefekkürün ikliminde inşaedilerek ayılması lazım
Ne vakit zarif birnezaket görsem
Seni hatırlarım, sabrı vekana atını imrenerek hal-i aczi yetime yanarım
Kelam etmek içindüşünmenin ve eftaliyetiyle nefeslenmenin feyzine ne kadar hasretim
Bu bakımdan çekingenlikhasıl oluyor, içimde bir endişe uyanıyor, sessiz çığlığım nedense duyulmuyor
Birkaç resim karesi geçtielime
Mazinin en ülfetli veşevkli günlerinden, şimdiki halimle irkildim birden
Ne olmuştu bize, oncasancılar, sızılar niye, niçin mefkuremiz değişti, fikrimiz kesişti, zikrimizmuhabbeti terk etti
Günü geçirmek, keşkelerle nefeslenmek, ah u zar eylemek şimdiye kadar kime ilham ve esin verdi,deva bahşetti
Artık inanıyorum ki bizkaybettik
Azimeti, kemali yeteteslim ederek nefsimizi ihya ettik
Başkalaşmayı farklılıksandık, riyadan güya kaçındık ve fakat onunla yol aldık
İlgi ve iltifatısamimiyete değiştik, cezbeden olmak için ne kadar gayret ederek kendimizdengeçtik, kalbimizi hiç dinlemedik
Mustafa CİLASUN
(
Ey Kalbimin Hicranpayesi, Sürur Neşesi! başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
17.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
