İçimizde kaldı yürek dolusu sözler
Şimdi iki kırgın
şiir olsak da dilde
Ben hala senle dolu nefeste
Sana susan sesteyim
Dilim söze sözüm isyana dar
Anlatamaz derdimi
Sesimde mesken tutmuş hiç bir
hece yâr
İsmin dudaklarımda yâ sabır
Sustuğum her cümlem çektiğimi ağlatır
Bitmeyen günü, gitmeyen dünüsün bende
Hâla yüreğimde ağırlığın
Sen ç o k ç a s ı n, ben y o k t a y ı m
Günler var ki saymadım
Say ki karanlıktayım
Özlemin mahpus olmuş , hasretin gardiyan
Gözyaşım adresini sen diye yazıyor ardından
Yokluğun yüzüme tek bir
gülüş ekmiyor
Sensiz bu hayat inan ki çekilmiyor
Ne çok ağlattın beni
Bir sana bir de senden kalanıma
sevgili
Bu kadar zor muydu benimle kalmak
Ne çok ağlattın beni
Bu şehrin yollarına dayatıp
gözlerimi
Yollar ki senden uzak , sana durak
Bir türlü gidemedim bizden sonrasına
Dik yokuşlarda nasıl da bıraktın beni
Yine de vazgeçmedim sevmekten seni
Göçmedi
aşkın şu zavallı yüreğimden
Her mevsimin düşü gibi
Aldırmadı sararan eylüllerime
Kuşların kanadında çırpınıyor ruhum hala
Kuşlar ki bıkmadan taşırlardı haberini
Kokunu getirirlerdi rüzgardan önce
Toprağa hasret bir yağmurun dilince
Artık sesleri bile düşmüyor pencereme
Belki de bir daha duymayacağım ömrümce...
Şimdi her şeyden geriye kalan
Kırık bir güfte radyoda çalan
Özlediğim bizden en son hatıra
Düşerse senin de bir gün hatrına
Rızası olmasa da kalbinin
L
Ü
T
F
E
N
L ü t f e n b e n i h a t ı r l a..
18 Nisan 2013
k@lbinin £lind£ k@l£m ols@
