UYAN HALKIM UYAN
Yurdumun her hangi bir köşesindeyim
Bir siperde durmuşum gibi
Öyle bir sessizlik varki,
Bağrım yanıyor.
Ölümün getirdiği sessizliğede benzemiyor bu ses
Çünkü,ölüm sessizliği öldürmez beni!
Halkımın sessizliğidir beni öldüren
Bu sessizlikte, ölünür işte
Yurdumda artık güller kırmızı açmıyor
Şair istediği gibi şiir yazamıyor
Halk, şairin yazdığını okumuyor
Karanlığın temsilcisi inat etmiş bir türlü susmuyor…
Sana hapis,
Sana yazma yasağı,
Sana, yurtta yaşama yasağı,
Sana yazma yasağı
Ona konuşma yasağı
Bana ölüm yasağı
Alabildiğine yasklar kusup duruyor üstümüze
Ruhum sıkıldı
Midem bulandı
Sus artık Allah"ın belası sus !
Bu koca halk susmuş
Bu ölüm sessizliğinde bir tek o susmaz
Çünkü karanlıktır onun umudu
Çünkü cehalettir onun sonu
Çünkü ihanettir onun yolu
Çünkü o delalettir
içimden artık yalvarmak geliyor bu halka
Bu yurdun sahiplerine
Fabrikadan çıkan dumanın izlediği yola
Ünveristedeki sağa ve sola
Yumruğunu havada sıkan kola
Havanda demiri döven balyoza
Yalvarmak istiyorum
Ne olur uyanın
Ne olur uyan halkım uyan
Uyan ki bu sessizlik son bulsun
Uyanki karanlığın borazanı sussun
Uyan ki karanlık aydınlık olsun
Uyan halkım uyan!!
Ziya YILDIRIM
17.04.2013