Özlemek Yürek Yangınıymış meğer
Sen değer vermesen de aşkıma
Ben canım dan öte bildim sevdamızı
Sen beni benden aldın ya
Ben sana
Bir gün bile ah etmedim sevgili
Sevdim hem de seni senden de çok sevdim
Kalbimde umut g/özlerim de yaş
Bir gün benim olacağın günleri bekledim
Sen benim ömrümün hazanında açan gülüm dün
Seninle can bulmuştu
Gün görmeyen gönül bağlarım.
Oysa şimdi
Sonbahar mevsiminde lodosa tutulmuş
Nereye sürüklendiğini bilmeyen
Kuru gazeller gibiyim
Nereye baksam sen
Nereye kaçsam sen
Seni nasılda delicesine sevmişim ben.
Sipere yatmış bir militan gibi
Namlunun ucundan fırlayan
Kurşun gibi sözlerinle işte o gün öldürdün sen beni.
Unut diyordun, unut beni.
Bir zamanlar sevdana yataklık eden gönül
Tezgâhlarım da
Şimdi ilmek ilmek hicranı dokuyorum
Aşkın salâsı olmazmış
Ruhu bedeninden ayrılmış
Naciz bedeni kefene sarılıp
Musalla taşında defnedilmeyi bekleyen ölüler gibiyim.
Hadi
Cesaretin varsa
Tırnaklarınla kaz kabrimi,
Ellerinle toprağa göm beni sevgili,
Göm ki yalancı aşkların otağında yorulan
Yorgun bedenim huzura ersin
Artık bu aşktan bize hayır yok
Nasıl olsa sen şimdi bana değil ellere yârsin.
Emine Öztürk
