Sabahlara Tutsak
biz bizden gittik örselendik
ne bir sözümüz kaldı söyleyecek
ne de bir kalp kaldı
yüz yüze bakacak
deli gibi sevecek
eser yok onlardan
bittik
kaybettim tüm duyularımı
seni hissedecek
varlığını bilecek
rahatına bak mutlu ol şimdi
unuttum yüzünün çizgilerini
hayal meyal görecek gözlerim seni
bittin bende yokum artık sende
bul başka birini sevecek
bir başka gönüle girecek
önce sor kendine
sevmek mi sevilmek mi
git sonrasında dilediğin gönüle
ve mutlu ol gönlünce
ama çıkarma aklından
unutma sakın
yaşam denilen etme bulma dünyası
sana da dönecek yaptıkların birbir
ateşlere attın yan diyerek
su serpmedin bir damla sön diye
oysa bilmedin görmedin
gözlerimdeki her yaş yangın dı
yakar mı ateş ateşi
anladım
hiç sevmemişsin beni
kavurup yaktın küle döndüm
aşkının nar-ı ile
karşılıksız da olsa
beklentisiz seven biriyim
gönülden uzak da olsan sen
ölümüne sevdim yokluğunda
sözlerimin eriyim
bilirim
vardır her gecenin sabahı elbet
ve her yeni gün
yeniden doğuş yeni bir başlangıçtır
her son gibi
olmasa da gidişinin dönüşü
söylense de son sözler
bu yürek seni hep özler
Refik
10.05.2013
Istanbul
(
Sabahlara Tutsak başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
5/10/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
