BABA…
Dünyayı tersine döndüremezsin
Kıymetin GİDİNCE bilinir BABA…
Hazine bağışla sevdiremezsin
Kıymetin ÖLÜNCE bilinir BABA…
Ev de direk, ailenin yüreği
Elden düşürmez kazmayla-küreği
Düşmana karşı bükülmez bileği
Sevin ömür BİTİNCE düşer BABA…
Ararsın evladını meşgul çalar
Cevabı muhakkak “baba İşim var”
Rezil evlat ancak ölünce arar
Kıymetin YİTİNCE bilinir BABA…
Karıyı, Oğlu edemezsin memnun
Kızın mı? O zaten berduşa vurgun
Hepsi birden öfkeli sana çok kırgın
Kıymetin SÖNÜNCE bilinir BABA…
Geçimleri için hep paralandın
Elin ayağın düşüp yaralandın
Nice soysuzlar ca sen yuhalandın
Kıymet sala BİNİNCE gelir BABA…
NURANİ ömrünü bitirdi yolcu
Yıllar yılı gülmedi çekti sancı
Elveda! “artık gidiyorum hancı”
Kıymet kabre GİRİNCE olur BABA…
Osman NURANİ///11/05/2013