YIRTIN KARA BULUTLARI
Haydin yırtalım gayri şu kara bulutları
Gökte sarı güneşi söylen kimler boyuyor
Çalanlar geri versin şu yitik umutları
Zalim eller ne cana ne de kana doyuyor
Bizim elin dağları duman duman tütüyor
Gonca gülleri solmuş bülbül dertli ötüyor
Al kınalı kuzular sere serpe yatıyor
Bağrı yanmış ananın,yası canlar bayıyor
Anasından ayrılan kuzu oğlak melenir
Yavuklusu gelmeyen gelin küle belenir
Uyan çoban çakallar sürülere bilenir
Kar mı yağmış boran mı elim neden buyuyor
Depreşme deli gönül, şimdi sırası değil
Yaktığın yer bağrımdır kömür çırası değil
Acınla ağlıyorsam bıçak yarası değil
Tuz basma feryat figan yerden göğe değiyor
Sarı saçlım bir görsen her yan doldu hıyanet
Kalmamış ahir zaman ne din nede diyanet
El vermiyor kardeşler solup gitti metanet
Gündüzlerde güneşler
Hemen her gün her yerden acı haber geliyor
Ateş düştüğü yeri yakar Allah biliyor
Kundakta bebek ağlar, zalim kendi gülüyor
Yüce Mevla’m kerimdir her ettiğini sayıyor
Gelsin bahar ayları çıksın sararmış başak
Mahsulünü toplasın kaytan bıyıklı uşak
Sarılsın sevdalılar olsun ipekten kuşak
Gonca güller bile muhabbetle büyüyor
Kimseye sözüm olmaz kendi kendime derim
Acı soğanı bulsam tuza banar yerim
Her kes kendi derdinde, olsa da bir çok sorum
Zalim kader gönlümü lime lime kıyıyor
SIRLISES